ilişkiler ile ilgili sözler

İnsanların yalnızlık dedikleri şey, adını koymaya çekindikleri ya da artık adını bile unuttukları bir başka şey mi acaba ? Dağ başındaki çoban, ormandaki avcı, bulundukları yerde insan olarak tek başına kaldıkları halde «yalnız» değiller; insanlardan uzak yaşamayı bile isteye seçmiş bir kimseye yalnızlık içinde değil de «inzivada» diyoruz. Buna karşılık,

büyük şehirlerde çok sayıda benzerleriyle birlikte, onlarla yan yana yaşayan insanların her günkü sıkı ve birbirine bağımlı ilişkiler içine gömülmüş insanların yalnızlık içinde olduğunu söyleyebiliyoruz. Öyleyse yalnızlık adını verdiğimiz şey, insana dışından gelen bir şey değil. İnsan, yalnızlığı içinden türetiyor, insanların içini kaplıyor

yalnızlık.

Ak Parti iktidarı dönemine kadar ki süreçte Türk hükümetleri ile iyi ilişkiler kuran Denktaş, 2002 yılından itibaren Türkiye'de kurulan AK Parti hükümetinin bugün iflas etmiş görünen " sıfır sorun" ve " AB" politikaları kapsamında , Türkiye ile bir yol ayrımına girdi. Aslında Denktaş ile Ankara arasındaki yol ayrımının nedeni sadece AK Parti hükümetine bağlamak

doğru olmaz. Bilakis Denktaş'ın liderlerde bulunan karar verme davranışının rasyonelliği üzerinden bu durum değerlendirilebilir.

Bürokrasi bir olgu olarak, modern zamanlarda teknolojinin yaygınlaşması ve denetleme aracı olarak kullanılması ile daha da belirginleşti. Jeremy Benthamen'nın “panoptikon” olarak ifade ederek kurguladığı hapishane; aslında modern devletin hiyerarşik yaklaşımının vücut bulmuş bürokrasisine iyi bir örnektir. “ Bu bürokratik tahayyül, daha sonraları postmodem bir

yaklaşımla Michel Foucaultun Hapishanenin Doğuşu * adlı çalışmasında tekrar gündeme taşındı. Söz konusu eserde, panoptikon bir tahayyül içeren modem devlet modelinin iktidar ile toplum arasındaki ilişkiler üzerinden, iktidarın bireyi nasıl bir bürokratik sarmalla kontrol ettiği ele alındı. Daha sonraları Zygmun Bauman da benzer bir eleştiri yapıyordu. Bauman'a göre

modern bürokrasi “bir sürü ahlaklı kişiyi en olmadık, hem de ahlaksızca bir sonucun peşinden giderken koordine edebilme” yeteneğine sahiptir. Yine Bauman modem bürokrasinin çok planlı rastlantı içermeyen bağlantılar oluşturarak özel yaşam alanını oldukça daralttığı ya da yaşam alanı bırakmadığı iddiasını ileri sürer. *

duygusal olarak duyarlı bir ebevenlik ile çocuğun beyninde hayati bağlar kurulmakta, bunlar da çocuğun ileriki yaşamında stres ile kolay başa çıkabilmesini, doyumlu ilişkiler kurmasını, öfkesini iyi bir şekilde idare edebilmesini, kibar ve şefkat dolu olmasını, kendi hedef ve hayallerinin peşinden gidebilmesini, iç sukunetini bulabilmesini, huzur içinde ve yakınlık duygusu

ile sevebilmesini mümkün kılmaktadır

Deleuze’ün militan praksisinin, (irade dışı olmakla birlikte) ilk pozitif ilkesidir: “devrim gibi bir gelecek olmadan devrimci-oluş”, “bir çatallanma, yasadan uzaklaşma, yeni bir olanak alanı açan istikrarsız bir durum” - “çelişilebilecek, bastırılabilecek, ıslah edilebilecek, ihanete uğrayabilecek ama daima aşılamaz bir şeye yol açacak” bir durum (Deleuze 1995:

“G comme Gauche”;8 Deleuze 2003: 216). Bu, hem bireylerin içinde hem de toplumun dışsallığında meydana gelen, bedenle, zamanla, cinsellikle, kültürle, işle yeni ilişkiler yaratan bir yaşam meselesidir; “kendi başlarına devrimci olsalar da “ne devrim için bekleyen ne de onun bir ön biçimini oluşturan değişimler: Bu değişimler kendi içinde, poetik hayata özgü bir

direniş gücüne sahiptirler” (Deleuze 2002: 200-1) (yani, arzuyu yerinden ederek ya da yaşamı yeniden düzenleyerek, eskiden onları yönlendirmekte olan bilgi ve iktidar dispositiflerini kullanılmaz hale getirirler).

Hazarya'nın uluslararası öneminin arttığı dönemde deleon dini meselesi VIII.yuzyilin oldukça şiddetli siyasi konularından birisi haline gelmişti. Güçlü bir Hazar Devleti, bitiveyi birbiriyle savaşmaktan yorgun düşen Bizans ve Arap Halifeliği için aranan bir müttefikti. Her iki devlet de hakanla sıhri bağlarını geliştirmek suretiyle defalarca Hazarlarla dostane ilişkiler

kurmayı denemiş ve yine her ikisi de kendilerinden emin bir şekilde onları kendi dinlerine çekerek mevcut şartlara göre siyasi amaçları için kullanmaya teşebbüs etmişlerdi.