Didem Madak
Didem Madak

Kötü bir adam değil, sadece anlaşamıyoruz...

Didem Madak
Didem Madak

Güzel günlerimiz oldu.
Ne parantez açmak isterdim ne bir virgül koymak.

Didem Madak
Didem Madak

“Bazen sevinince annem gibi,
Rengârenk reçeller dizerim kalbimin raflarına.”

Didem Madak
Didem Madak

Rastgele çekildiğimiz fotoğraflar daha güzel çıkıyor, tıpkı tesadüfen tanıştığımız insanlar gibi...

Didem Madak
Didem Madak

Güçlü bir el silkeledi beni sonra
Sanırım Tanrı’nın eliydi.
Sayamadım kaç ah döküldü dallarımdan.
Çok şey görmüşüm gibi,
Ve çok şey geçmiş gibi başımdan,
Ah.. dedim sonra
Ah!

Didem Madak
Didem Madak

Ölümüme de bir şiir yamar nasıl olsa birileri artık.

Didem Madak
Didem Madak

İç ses !
Bu bahsi kapa !

Didem Madak
Didem Madak

Yoksul çocuğuydun sen benim 23 Nisan sabahımın,
Şiir okutmadım sana, folklor oynatmadım.

Didem Madak
Didem Madak

Ya siz,
Nasıl bilirdiniz çocukluğunuzu ey cemaat?
Nasıldı
Öldürdüğünüz birinin cenaze namazını kılmak?

Didem Madak
Didem Madak

Vasiyetimdir:
Bin ahımın hakkı toprağa kalsın...

Didem Madak
Didem Madak

Ağlamıştık
Boyalarımız aktıkça ferahlamıştık hatırla
Gözyaşlarımız simsiyahtı
Sanırdım yanağımın sıcağına göç ediyor kırlangıçlar
Beni anla.
Geçti ömrüm iklimden iklime
Yuva yaptım kaç paket cigaranın bacasına
Yorgunum, kahvem çamur gibi
Batmaya da razıyım, artık beni anla
Yeter ki sen beni
Hiç

yazamayacağım bir romanın kollarına atma.

Didem Madak
Didem Madak

Bilir misin maviş anne?
Ben çekildiğim her fotoğrafta
Defolu bir kelebek gibi çıkarım.

Didem Madak
Didem Madak

Ey aşk sen
Artık bazı şarkılar kadar yaralısın

Didem Madak
Didem Madak

"Evden kaçabilirsin çocuk,
Ama kaderinden asla!"

Didem Madak
Didem Madak

Sonra gittin.
Çocuk oldum bir daha, ağladım.
Kaç şiir, kaç kere sular altında kaldı.
Kitaplar, aşk, her şey.
Her şeyi son bir kere daha kurtaramazdım.

Didem Madak
Didem Madak

Bir zamanlar kendimi
Bulunmaz Hint kumaşı sanmıştım.
Kaç metredir benim yokluğum?

Didem Madak
Didem Madak

Aşk diyorsunuz ya,
İşte orada durun bayım

Didem Madak
Didem Madak

''En iyi hikâyeleri ölüler anlatır
Ölülerin anlattığı hikâyeler
İnşirah suresi gibi insanı ayartır...''

Didem Madak
Didem Madak

Bana artık büyü diyorlar
Bütün renkleri mezun etmişler hayatlarından

Didem Madak
Didem Madak

Gidecektik, kaçacaktık buralardan
Uzak ülkeler düşlemiştik.
Büyük gemiler yüzmüştü ruhumuzda

Didem Madak
Didem Madak

“Bir süredir plastik vazolar gibi hiç kırılmıyorum.”

Didem Madak
Didem Madak

İnsanlar aradığında gelmezler, aramadığında keşke beni çağırsaydın derler.

Didem Madak
Didem Madak

Nasıl bilirdiniz çocukluğunuzu ey cemaat?
Nasıldı
Öldürdüğünüz birinin cenaze namazını kılmak?

Didem Madak
Didem Madak

Hay!
Ben sizin ruhunuza çiçek aşısı yapayım
da çiçekler açsın ruhunuz.

Didem Madak
Didem Madak

Seni sevince pazara çıktım sevinçten
Enginar aldım "süper enginarlar" diye bağıran adamdan
Oturup ağladım sonra, şaşırdın.
Bu "süper" oluşta canımı acıtan bir şeyler vardı.
Canımın acısıydın.
Ben bir tek o canı unutmamak için her şeyi hatırlamıştım.