Taylor belirli toplumları ancak jest ve mimiklerin yardımıyla konuşabilen veya gündelik faaliyetlerini yerine getire bilen henüz tamamlanmamış bir dile sahip olarak tasvir eder.
"Sermaye, içine sızdığı tüm toplumlara mekânsal belirlenimleri taşımak ve toplumları bu mekânsal ilişkiler temelinde dönüştürmek zorundadır. Sermayeyi ortaya çıkaran bu belirlenimlerin ilki kapitalist toprak/yer mülkiyeti, ikincisi teritoryal ya da mekânda sabitlenmiş devlettir."
İmperyal toplumlar farklı milletleri, cemaatleri ve hatta dinleri barındıran yapılardır. Toplumları büyük, muazzam vs. yapan şey işte bu imperyalitedir. Örneğin imperyal toplumlar veya imparatorluklar yıkılmazlar ama parçalanabilir. Bu dünyanın veya tarihin sonu değildir, yeniden toplanırlar, çünkü birbirlerini inkar etmezler.
"Yalnızlık paylaştıkça artar ve en nihayetinde toplumları meydana getirir.”
Batı’nın jeopolitik yer adlarından başlayarak kendini evrensel ve merkezi norm olarak kurmasına, kendi dışında kalan toplumları ikincilleştirmesine, diğer bir deyişle kültürel hegemonyasını öteki dediği kültür üzerinde kurmasına olanak tanıyan, Oryantalizmin söylemsel ekonomisidir
Kabile toplumları “onur” ve “kan davası”na dayalı kahramanlık tutkusundan beslenirler. Savaş normal durumdur, barış ancak anlaşmalarla sağlanır. Dolayısıyla böyle bir toplumda kalıcı bir iç barış durumdan bahsetmek mümkün olmadığı gibi bunun dışarıya yönelik olmasını beklemek de gerçekçi olmaz.
