...insanlar aşkın bencillikten uzak olduğunu söyler ya, saçmalığın daniskası, insanlar sever çünkü bunun karşılığında bir şey almak onları daha iyi hissettirir. Aşka inanmayan insanlar daha dürüst. Senin samimi olduğuna inanırlar.
Kendinizi kaybetmek ne kadar kolaysa, kendinizi bulmak da bir o kadar zordur.
"Seni neden terk edeyim ki?"
"Hayatta böyle şeyler olur, işler zorlaşınca, insanlar çekip gider."
Komikti aslında,çünkü çok yakışıklı erkeklerin bile güvensiz olabileceği hiç aklıma gelmemişti, ama onlar da geri kalanımız kadar güvensizdi.
"Sorun değil, sabırlıyımdır. Bir şey olacaksa zaten olur. Aşkın bu kadar zor olmaması gerek. Aşk yalanlar üstüne kurulmaz. Kendiliğinden olur."
Asla doğru şeyleri yapamayacağımdan korkuyordum..
Kocaman bir bebek gibiydi. İki bebekle hayatta uğraşamazdım.
Aşk, başkalarından ne koparacağına bakmaktır. Sadece başkaları için ne yaptığın değildir, her zaman başkaları için bir şey yapıp diğer insanlardan yaptığın şeyin karşılığını beklemektir.
“Ama sanırım, sevginin güzelliği de burada, öyle değil mi? İnsanların haberi bile olmadan onları mutlu etmek için bir şeyler yapmakta.”
Bir söz vardır, sahip olduklarının kıymetini, ancak kaybedince anlarsın.
Hayatta sizi siz yapan belirli anlar vardır. Bir ağırlığı olması ya da dönüm noktası oluşturması gerekmez ama dönüp geriye baktığınızda o anların karakterinizi oluşturduğunu bilirsiniz.
Hayattan istediklerimizi nadiren alırız, belki de en iyisi hayallerin peşinden koşmamak. Belki de en iyisi sahip olduğumuz hayatı yaşayıp onu olduğu gibi kabullenmek.
Kıskançlığın da aşkın da kendi bellekleri vardır.
Günün sonunda aşk, çözümden çok soruna yol açıyordu.
