İnsan özgür doğuyor, ama her yerde zincirlerine bağlanıyor.
Rousseau
1980 öncesinde Türkiye'de sendikalaşma, tarihinin en yüksek oranlarına ulaştı. Sendikalı işçi sayısı 1971 rakamlarıyla Fransa'da %20, Federal Almanya'da %25, İtalya'da %30 iken Türkiye'de de %30'du, 1975'te sendikalı işçi sayısı sendikalaşabilir ücretlilerin %42.8'ine ulaşmıştı.
Bir olgunun zıddında, karşıtında olmak son çözümlemede aynı eksende olmaktır ve bu tür konumlanışın temel sorunu, kendine özgü, olumlu bir program ve siyasal çözüm geliştirme olanağının yitirilmesidir.
Proleterleşmeyi tanımlayan, sömürü ve baskıyı birbirine bağlayan ilmik mülksüzlüktür. Güvencesizlik bu ilişkinin türevidir; kapitalist üretim biçimindeki mülksüzleştirme ve yedek işçi ordusu yaratma süreçlerinin bir sonucudur. Emeğin güvencesizliğini yeni bir ley olarak sunmak, buradan yeni bir sınıf yaratmak tarih dışı bir yaklaşımdır.
Kargaşa, düşünsel açıdan verimli bir ortamdır. Büyük dinlerin her birini ortaya çıkaran şey kargaşaydı.
Güç son derece göreli ve diyalektik bir kavramdır. Öyle durumlar olur ki , zamanı gelmiş bir dönüşüm için seferber olan , ne yapacağını bilen , iyi örgütlenmiş bir kaç bin kişi bir ülkenin yazgısını değiştirebilir; milyonlarca oy toplamış bir parti etkisiz ve marjinal kalabilir.
Belirli bir fabrikada ya da hatta belirli bir iş kolunda grevler yoluyla tekil kapitalistleri daha kısa iş gününe zorlama girişimi katıksız ekonomik harekettir. Öte yandan 8 saatlik iş günü yasasını kabul ettirme hareketi siyasal bir hareket, yani sınıfın kendi çıkarlarını genel bir biçimde elde etme amacını taşıyan hareketi doğar.
İnsan bilinçli bir türdür; insanın
emek etkinliği ne yalnızca kendi acil gereksinimlerini karşılamak,
ne yalnızca yaşamını sürdürmek ne de yalnızca üretmek içindir.
İnsan, pratik etkinliğiyle, türsel yaşamına uygun yeni bir dünya
yaratmaktadır! Dünyayı yeniden kurmaktadır!
Marksizm, felsefeyi "kapsayıp aşan" bir praksis felsefesidir. On bir tez, bu aşma girişiminin tezahürü ya da ifadesidir.
Feuerbach üzerine Tezler, nesne ve nesnellik karşısında öznenin ve öznelliğin rolünü öne çıkarıyordu. Duyularla elde edilen gerçeklik de aslında insan eyleminin, pratiğin ürünüdür.
