İnsan tahammül edemeyeceğini zannettiği şeylere pek çabuk alışıyor ve katlanıyor. Ben de yaşayacağım... Ama nasıl yaşayacağım!.. Bundan sonraki hayatım nasıl dayanılmaz bir işkence olacak!.. Ama ben dayanacağım... Şimdiye kadar olduğu gibi...
Sen sevgiline ne verebilirsin sanki,kalbini mi? Pekâlâ,ikincisine? Gene mi o? Üçüncü ve dördüncüye de mi o ? ..Atma be adaşım, kaç tane kalbin var senin ?.. Hem biliyor musun ,bu aptalca bir laftır: Kalbim olduğu yerde duruyor ve sen onu filana veya falana veriyorsun..
.
Saadet, hayatı olduğu gibi kabul etmektir.
Ne bir şey ilave etmeli,ne de ondan bir şey eksiltmeli
.
"Saadet, hayatı olduğu gibi kabul etmektir..."
" ..en kuvvetli insanın bile bazen ne kadar zayıf anları, istediğinin tam aksine yapmaya mecbur olduğu dakikaları bulunduğunu nasıl inkar ederiz. "
Hiçbir şey düşünmüyor, sadece kaçmak, hayatının en korkunç devirlerini geçirdiği bu yerlerden mümkün olduğu kadar çabuk uzaklaşmak istiyordu. Nereye olursa olsun!
Hiçbir şey düşünmüyor, sadece kaçmak, hayatının en korkunç devirlerini geçirdiği bu yerlerden mümkün olduğu kadar çabuk uzaklaşmak istiyordu.
Ayaktakımının en tehlikeli olduğu zaman, peşinden koştuklarına bütün kalbiyle inandıkları dönemdir. Bu inanç zayıfladığında ise tehlike kendileri içindir.
