Benim kırgınlığım sana değil,
Benim kırgınlığım;
Saçlarımı unutmuş parmak uçlarına.
Denizin ortasında bir gemi düşün.
Cayır cayır yanmaya başlıyor.
Ve derdinin devası olan deniz bile çare olamıyor gemiye...
Yok oluşunu izliyor.
İşte ben o gemiyim,
Sen de derdimin devası sandığım o Deniz...
Senin yüreğini bir dağ sandım.
Sevgimle yaslanırsam sana güçleniriz sandım.
Sen dağ olamadın yüreğinle yüreğime
Yıkıldın.
Yıktın.
'Sevgisiz büyümüş bir baba gibidir bu ülke, hatırladıkça yaralarını, bağlanır basireti ve döver kendi çocuklarını.'
Hastasından nefret eden doktor, öğrencisinden veya velisinden nefret eden öğretmen, gelininden sırf kapalı olduğu için nefret eden kayınvalide, sevmesi veya duygusal bir bağ kurması gerekmediği halde yolda gördüğü insandan nefret eden öyle çok insan var ki toplumumuzda...
Bu topraklarda sadece doğduğun ev kaderin olmuyor, içine doğduğun nefret de kaderin oluyor.
Her içki içen "ayyaş" olarak tanıldı, sarışın kadınların "namusu" sorgulandı. Ve bugün geldiğimiz sonuç, herkes, yıllardır birbirine düşman yaşamakta... Herkesin eteğinde biriktirdiği taşlar kadar, birbirine atmak için cebinde de biriktirdiği taşlar var.
Tanrı'nın hiçbir kötü kulu affedilmemeli.
...hayatım boyunca unutmadığım, unutmak ne kelime aklımdan hiç çıkmayan bazı görüntüler, sezintiler, nereden gelip zihnime yerleştiğini bilmediğim hayaller var. Kimin yok ki?
Dünyanın üzerine bir tabela çakmak mümkün olsa bunu şimdi yapardık. Tabelaya "Kapalıyız" ya da "Tadilatta" yazardık; galaksinin her tarafından görünebilecek şekilde asardık. Arada bir Dünya'ya gelip gitmeyi aklından geçiren ya da zaten uğrayıp duran uzaylılar varsa okuyup vazgeçerdi. Ne işleri olur ki böyle bir dünyada?
Gökyüzünde yıldızlar parlar, mehtap doğayı okşarken beni düşsel dünyalara çağırıyordu. Saksılardsn taşan karanfil kokusuyla sarhoş, geçmişime doğru yolculuğa çıktım
Hayallerimin gerçekleşeceği, en güzel günlerim gelecekteydi. Umut kuşun kanadındaydı. Benim sağlam kanatlarım olmalıydı o güzel günlere kavuşabilmek için
Bir yüzüm ağır hüzündür,
Diğer yüzüm hafifletilmiş sevinç.
Yüreğim delik deşik bir coğrafyaydı,
Gözlerin ki ayın on dördü gibi doğmuş bir ay
Şiir kalbin yaptığı bir doğumdur.
Günahlar onların vücutlarını etkilemez ; tıpkı yangının her şeyi yakabilmesine rağmen suçlanamayacağı gibi..
Modernizm üçün dində lazım olan yalnız inam, etiqaddır.
O. Ə. (orta əsrlərə) diqqətlə yanaşan hər kəs ondan nə isə öyrənə bilər. Ona görə yox ki, o digər əsrlərdən üstündür, ona görə ki, istənilən sivilizasiya və istənilən təlimin dəyəri bizim ona bugünkü suallarımıza cavab tapmaq üçün müraciət etməyimizdədir.
Fəlsəfənin əhəmiyyəti, o öz vaxtında peyda olanda, onun ideyaları həmin dövrün problematik xüsusiyyətlərinin bir hissəsi kimi görünəndə ortaya çıxır.
İnternetə, ünsiyyət vasitələrinin qloballaşmasına rəğbət üzündən itirilmiş ilk şey - sərhəd anlayışıdır.
"Privacy" mövzusundaki konfrans, 2000
Əgər qəliblərsiz yaşamaq, yazmaq, çəkmək, bəstələmək mümkündürsə, deməli, bunlar artıqdır, qurtulmaq gərəkdir.
Eko deyir ki, əgər Marqaret Mitçel İnterneti görsəydi və İnternetə daxil olsaydı "Finneqan yası" nı yazardı, Coys isə heç vaxt İnterneti görməsə də, həmişə İnternet şəbəkəsində olub.
"Bakanlar baktı sana; ben uzaktan uzaktan."
At vuruldu içim paramparça Rüveyda Gölgelerin ardına sakladım kusurumu Sen orda kayıtsızca gülümsüyor gibisin Ben burda damla damla eriyip akıyorum.
ben ki, seveceğim, savaşacağım
ben ki, bir gün sana kavuşacağım
Ölsen haberi olmayacak birine nasıl oluyorda kırılırsın..
