Bir şehrin uzak semtleri gibi gözlerin
üzgün, kara, ayaklanmaya hazır
ben yaralar kuşanıp katılırım onlara
onlara katılırım yedek mermi ve şarkılar alarak seni alırım sonra...
İşin perde arkası kısa süre sonra ortaya çıktı. Taylan'a önceleri karışmayıp ne yaparsa kabul eden Raci bir gün aniden sırtında Kurtuluş Savaşında mermi taşıyan Türk kadınının resmi ile çıkıp gelmişti. Taylan bu resmi yapacaktı, ama onunla da kalmayacaktı. Tam karşısına da bir zamanlar Hürriyet Gazetesi'nde yayınlanan ve bir kızın elinde tabanca tutan
fotoğrafı yerleştirilecekti. Kızın elindeki tabanca da mermi taşıyan kadına dönük olacaktı. Taylan kendisinden istenilen resmi yapmayı derhal reddetti. Tabii öneri geri çevrilince de Taylan'ın kısa süren ve tüm Mamaklıların dudaklarını uçuklatan atelye macerası da bitiverdi. Taylan koğuşuna geri gönderilip Mamak yaşamıyla bağdaşmayan Atölyenin de kapisına kilit
asıldı...
"SAVAŞTA YAĞAN MERMİ YAĞMURU, O YAĞMURDAN ÜRKMEYENLERİ; ÜRKENLERDEN DAHA AZ ISLATIR."
Mustafa Kemal
Ertuğrul Koyu bölgesinde karaya çıkan birlikler, ateş çemberine düştüler. Harp gemileri, Türk siperleri üzerine mermi yağdırıyorlar...
Ben zaten yaşımdan hep ölü gösterirdim
Yorgun mermi acele ederdi beni görse
Bütün manzaralar güzelliğini yitiriyor.
Hepsi keskin bir mermi gibi beynimde.
Tüm istasyonlara kırgınım
Çünkü vagonumda hiç pencere yok.
Gak gak ötüyorlardı ..
Bekleyin biraz, dedim kendi kendime, bir mermi patlasın gözünüzün üstünde ,görürüz bakalım konserinizle başımızı ağrıtıp ağrıtamayacağınızı ...