“Şemsiyeleri hiç sevmem. Gerçekten! Gökyüzünü saklarlar! Yağmurdan başka ‘paylaşalım’ diyebileceğim hiçbir şeyim yok”.
"SAVAŞTA YAĞAN MERMİ YAĞMURU, O YAĞMURDAN ÜRKMEYENLERİ; ÜRKENLERDEN DAHA AZ ISLATIR."
Mustafa Kemal
“Ahu Hanım...” dedi bir süre sonra “Hava bu kadar rüzgârlı ve şiddetli bir yağmurun habercisiyken kabanınızı çıkartmanız ne kadar mantıklı?”
Dudaklarıma duygudan yoksun bir gülüş yerleşmişti.
“Korkmanız gereken kötü havalar değil Çağan Bey.”
“Haklısınız. Bu kadar kötü insan arasında yağmurdan korkmak
ahmaklık olur.”
Kaç bin kişi söyleyince kabulleneceğiz, mutluluk dediğimiz şeyin, yağmurdan sonraki gökkuşağı kadar bildik, farkında olmadan attığımız kahkahaların içindeki yanlış ve çatlak sesler kadar sıradan ve basit bir şey olduğunu?
Tek başına yürüdüğün yolda her şeyin kumandanı sen, kimseye ihtiyaç duymayan, inanmayan. Yakarsın bir sigara… yağmurdan ve göz yaşlarından ıslanır keyfini çıkartamadan biter. Zamanından önce bitmesi ilkel bir acıdır. Hiç değişmeyecek gibi… hep devam edecek gibi.