Ayrı, her şeyden, herkesten ayrı ve uzak kalmak, yalnız kendisini dinlemek, yalnız kendi düşünebileceği gibi düşünmek istiyordu.
Vallahi bazen: Hayat böyle derin düşünmeye, insanın kendisini yemesine değmez diyorum.
"Her şeyden, herkesten ayrı ve uzak kalmak, yalnız kendisini dinlemek, yalnız kendi düşünebileceği gibi düşünmek istiyordu."
"Artık bu dünyada hiçbir şeyin kendisini fazla alakadar etmediğini anlatmak istiyordu."
"Hakikaten ne yaparsa yapsın, kimlerle arkadaş olursa olsun, alışamıyordu. Kendisini mütemadiyen yabancı ve ayrı buluyordu..."
Artık bu dünyada hiçbir şeyin kendisini fazla alâkadar etmediğini anlatmak istiyordu.
Şu anda bu koskoca dünya üzerinde kendisini düşünen bir tek kişi bile mevcut olmadığına o kadar emniyeti vardı ki...
Bu koskoca dünyada kendisini düşünen bir tek kişi bile mevcut olmadığına o kadar emniyeti vardı ki; acı bir kabadayılıkla kendisi de hiç kimseyi düşünülmeye layık bulmuyor, fakat bundan sebebini anlayamadığı bir üzüntü duyuyordu.
Şu anda bu koskoca dünya üzerinde kendisini düşünen bir tek kişi bile mevcut olmadığına o kadar emniyeti vardı ki, acı bir kabadayılıkla kendisi de hiç kimseyi düşünülmeye layık bulmuyor fakat bundan, sebebini anlayamadığı bir üzüntü duyuyordu.
"Şu an da bu koskoca dünya üzerinde kendisini düşünen bir tek kişi bile mevcut olmadığına o kadar emniyeti vardı ki, acı bir kabadayılıkla kendisi de hiç kimseyi düşünülmeye layık bulmuyor; fakat bundan, sebebini anlayamadığı bir üzüntü duyuyordu."
