''Artık her insanın son kullanma tarihi var. Çünkü karşımızdakine insan olarak değil, imkân olarak bakıyoruz.''
Çünkü karşımızdakine insan olarak değil, imkân olarak bakıyoruz.
Artık her insanın son kullanma tarihi var. Çünkü karşımızdakine insan olarak değil, imkân olarak bakıyoruz..
Bir insanı "anlamak" başka şeydir, ona "hak vermek" başka şeydir.
Empatide anlamak; sempatide ise, anlamış olalım ya da olmayalım, karşımızdakine hak vermek söz konusudur.
"Hediyeler armağan değildir, verilmemiş armağanlar için birer kaçamaktır. Gerçek armağan, karşımızdakine kendinizden bir parça verebilmektir."
Önemli olan ne söylediğimizi bilmek değil, onu doğru bir şekilde karşımızdakine anlatabilmektir.
İnsanlar özgür olmalıydı ve başkasının alanını işgal etmeden bu özgürlüğünü yaşamalıydı, bizler tüm ön yargılarımızı kırıp karşımızdakine sadece et parçası olarak değil bir insan olarak bakmalıydık
'... karşımızdakine ne kadar verirsek ondan o kadar alırız.'diyor
Her zaman olmasa da nadiren yaşanan o anlarda karşımızdakine bakıp şöyle düşünürsünüz; "Evet sen doğru kişisin"
