Sadece boş bir istasyona ayarlanmış bir radyo kanalı gibi gürültüler ve anlamsız kafa sesleri duyuyordum.
İçinde kopan gürültüler kulaklarını sağır etti. Fakat bunu kimsenin duyduğu yoktu. Kendisine çizilen çemberin içine daha da gömüldü.
O da ne! Biz uykuya dalınca bir şeyler olmuş birdenbire! Önceden hiç duymadığım gürültüler gelmiş neşeli sohbetlerin yerine.
Değişmiş her şey ama her şey. Kelimeler bile...
Öyle bir şey ki bu, solduruyor bizi bir bir. "Savaş" diyor buna büyükler. Savaş, kırıp döküyor. Üstelik sadece kalbimizi değil...
“Böyle güzelliklere de böyle suskunluklara da lanet olsun
Al bu suskunluğumu al artık
Al ki
Bütün gürültüler kahrolsun...”
Gidiyorsam zilleri sök kapıdan
Döndüğümde gürültüler istemem
