Hafız Esad öldüğünde ülke genelinde 500 bin istihbaratçı vardı ve bunlar Suriye halkının üzerinde rejimin kontrol ve baskı aracı olarak görev yapıyorlardı.
Totaliter rejimlerde herkes devlet içindedir; dışında ve karşısında bir yerde düşünmek mümkün değildir.
Baasçılar, sosyalist sistemle yönetilen, birleşik laik bir Arap toplumu kurmayı amaçlamaktaydı. Bu toplumda hangi dinden olursa olsun bütün Araplar eşit olacaktı. Baasçı Arabizm, laiklik ilkesi gereği dini ikincil konuma itmekle birlikte İslam dinini Arap ulusal kültürünün temel ve ayrılmaz bir parçası olarak görmekteydi.
Esad, 1973 Anayasasıyla özel mülkiyeti güvence altına alarak özel girişimcilerin Suriye devletine güven duymasını ve sermaye birikimin sağlanması amaçlandı.
Kapitalizmin ve Batı tarzı demokrasinin bireyselcilik üzerine kurulu olduğu düşünüldüğünde dünyevileşme ve bireyselleşmeyi gerçekleştiremeyen ülkelerde demokratik dönüşümün gerçekleşmesi oldukça zordur.
Hafız Esad, 1971, 1978, 1985 ve 1992 yıllarında nerdeyse %100'e yakın bir oy oranıyla devlet başkanı seçildi.
Beşşar Suriye gibi kapalı bir rejimde çanak anten ve internetin serbestleşmesini ve ekonominin liberalleşmesini savunarak ülkesinin ve Orta Doğu bölgesinin standartlarında modernleşmenin öncü bir lider olabileceğini gösterdi.
Hafız Esad, 13 Kasım 1970'de Salah Cedit yönetimine karşı askeri darbe yaparak iktidarı ele geçirdi ve 1971 yılında yapılan Baas Partisi'nin Ulusal Kongresi'nde ideolojik ve siyasi bir revizyona öncülük etti.
