Duyularımızdan gelen yanılsamalara mahkumuz biz; özellikle duyularımız bize gerçek olanı değil, görünüşleri yansıtırlar sadece.
![Oliver Dhilly](images/avatarlar/pexels-leonie-fahjen-928.png)
![Oliver Dhilly](images/avatarlar/pexels-riccardo-bresciani-307.png)
![Oliver Dhilly](images/avatarlar/pexels-elijah-o'donnell-4.png)
kötülük cehalettir bu nedenle mahkumiyet koşullarından kurtulmak gerekir kültürümüzde günah kavramı olduğundan insanın genel olarak kötülüğe meyilli olduğu kötülüğün söz gelimi adaletsizlik
gibi kendisi için istendiği söylenebilir. Ama yanlıştır bu: insan kötülüğü istiyorsa onu iyilik sandığı için ister. Kötülüğü istediğimde bu kötülüğün
benim için bir iyilik olacağını düşünürüm.o zaman kendim için iyi olana kendi için de iyi olanı karıştırmış olurum sadece görünüşte iyi olan bir şeyin gerçekten iyi olduğunu sanırım: dolaysız zevk, para. çoğu zaman genel olan düşüncem, kan aldatmış olur beni dolayısıyla insan isteyerek kötülük yapmaz, cahil olduğu için kötülük yapar.
![Oliver Dhilly](images/avatarlar/pexels-simon-migaj-747.png)
"Gaye vasıtayı meşru kılar."
Machiavelli'nin hiç bir zaman yazmadığı bu cumle ona mal edilmiştir ve konuyla ilgili tanrı ve tutumunu çok iyi özetler.
![Oliver Dhilly](images/avatarlar/pexels-leonie-fahjen-928.png)
Kendi idrakinden yararlanma cesaretini göster!
![Oliver Dhilly](images/avatarlar/pexels-daria-shevtsova-161.png)
ölümden sürekli korkarız. Nedir peki bu ölüm? Duyumlardan yoksun olma bir insanın kendisinin kesinlikle öldüğünü doğrulamak için artık beyinsel bir faaliyeti bulunmadığı onun için hiç bir duyumun mümkün olmadığı anlaşılır o zaman öldüğümüzde nasıl canlı olabiliriz, yani nasıl duyumlarımız olabilir? kendi ölümümüzü yaşayamayacağız. Hiç bir zaman "ben
ölüyüm" diyemeyeceğiz(ancak filmlerde ve hayalimizde mümkündür bu).
dolayısıyla hiç bir zaman olmayacak şeyi düşünmeyi bırakalım ve olmayacak korkulardan kurtaralım kendimizi. Ya ruhumuz? Her şey atomlardan oluştuğuna göre ölümümüzle birlikte ruhumuz da dağılacaktır... dolayısıyla korkmak ve mutsuz olmak için hiçbir neden yoktur.
![Oliver Dhilly](images/avatarlar/pexels-riccardo-bresciani-307.png)
Mağaradaki bu mahkumlar bize benzerler. Gördüğümüz ve hissettiğimiz şeyleri maddi objelerin yansımalarından başka bir şey olmadıkları halde gerçek sanan bizlerin durumuna tanıklık ederler. Duyularımızdan gelen yansımalara mahkumuz biz; özellikle duyularımız bize gerçek olanı değil, görünüşleri yansıtır sadece.
![Oliver Dhilly](images/avatarlar/pexels-daria-shevtsova-161.png)
Bilgi bir yükselme, kendini yetiştirmedir...
![Oliver Dhilly](images/avatarlar/pexels-marius-venter-165.png)
Protagoras "insan her şeyin ölçüsüdür" diyerek bir yargıda bulunur. Gerçekten de rüzgar kimileri için sıcak, kimileri için soğuktur... Herkese göre değişen bir şeydir bu. Yargılarımız duyumlarımıza göre değişir. Peki, ama o zaman niçin domuzlar her şeyin ölçüsüdür demiyoruz? Çünkü onların da duyuları vardır.
...
Sonuç olarak şöyle bir şey
söylemek zorundayız: "Herkesin gerçeği kendine."
![Oliver Dhilly](images/avatarlar/pexels-leonie-fahjen-928.png)
Bilmek öncelikle insanın bildiğini sandığı şeyden kurtulmasıdır, bilinen şeyi yeniden bulmak için, yanıldığını kabul etmesidir.
![Oliver Dhilly](images/avatarlar/pexels-marius-venter-165.png)
Tanrı'ya da insana da ulaşamadığımız göre, hiçbir sistem kesin bir gerçek getirmediğine göre, insan kendini başkalarıyla karşılaştırarak tanıyamadığına göre istikrarsız bir dünya karşısında tek başınayız.
![Oliver Dhilly](images/avatarlar/pexels-simon-migaj-747.png)
Özgürlüğümüzden kurtulmak için başka türlü yapamıyormuşuz gibi yaparız.
![Oliver Dhilly](images/avatarlar/pexels-daria-shevtsova-161.png)
İnsan aşık olduğunda içinde bulunduğu durumu sever ve sevdiğini söylediği insanı o kadar sevmeyebilir.