Benim, milyonlarca insanın kabullendikleri yaşam gibi sıradan bir yaşamı kabullenecek gücüm yoktur. Evlenmek niyetinde değilim. Ben yaşamım boyu hep ilerleyeyim ve toplumda seçkin bir kadın olayım istiyorum...
Milyonlarca insanın kabullendikleri yaşam gibi sıradan bir yaşamı kabullenecek gücüm yok.
annenin tüm yaşamı
açık bir seccadedir
cehennem korkusu eşiğine serili
anne her şeyin dibinde
her zaman
bir günahın izinin peşindedir
ve bahçeye bir bitkinin küfrü
bulaşmıştır sanıyor.
Anne gün boyu dua okuyor
anne doğal günahkardır.
Anılar... Anılar, yaşamı delik deşik eder!
Bizi saran sıcaklığın. Soğuyan gecelerin. Ve geceleri bürüyen yıldızların. İki insanın sarılarak geçirdiği bu sarsıntı özü olmalı evrenin. Sonsuza dek varan, var eden, yaşatan, yaşamı ileri çağlara doğru devreden bu birleşme...
Yaşamı cesur yaşamak gerek. Yaşamı doyarak yaşamak gerek. Yaşamı insafsızca yaşamak gerek. Yaşam sert. Yaşamı sert yaşamak gerek.
Neden yazılır? Dünya acılı olduğu için yazılır. Duygular taştığı için yazılır. İnsanın kendi zavallılığından sıyrılması çok güç bir işlemdir. Ama insan bir kez bu zavallılıktan sıyrılmaya görsün, o zaman yaşamı kendi egemenliği altına alabilir. İşte böylesi bir egemenliği bir iki kişiye daha anlatmak için yazı yazılır..
Sevgi isteği, kendi kendine yaşamı kanıtlama dileği kadar büyük.
Düşüncelerimde bir açıklık var. Doyumsuz yaşamı kucaklamak istiyorum.
