Bir kitaba yeniden baslamak gibi, sevmeye yeniden baslamak pek kolay sayilmazdi herhalde.
İnsan düşünmediği zaman bir cesetten Farklı sayılmazdı zaten.
“Ah İbo, insan düşünmediği zaman bir cesetten farklı sayılmazdı zaten. Düşünerek söylediğimiz son sözlerimizden sonra ölürüz hani. Ne gerek vardı bunu ispatlamaya?”
"Var olan" içinde "varlık" olmak mucize sayılmazdı belki ama ya "hiçlik" içinde "var" kalabilmek? Ne olduğu dile getirilemeyen "hiç" üzerine konuşmamak, aslında "varlık" üzerine konuşmamak olmaz mıydı? Varlık, varlığını hiçe borçlu değil mi yani? Eğer "hiç" ya da "hiçlik" olmasaydı "varlık" bir anlam taşıyamazdı ki.Gece olmadan günün, karanlık olmadan
aydınlığın değer ifade etmemesi gibi, "hiç" yoksa "var" anlamsızlaşır. "Hiç" olanın "var" olması mümkün değilse "hiçlik" neden var?
"...Ah İbo,insan düşünmediği zaman bir cesetten farklı sayılmazdı zaten.Düşünerek söylediğimiz son sözlerimizden sonra ölürüz hani..."
Roma'da hak ehliyetini sahip olmak için insan olmak yeterli değildi.
Köleler insan olduğu halde kişi sayılmazdı ,mal olarak görülürdü.