" Ey yıldızlar yoksa sizde mi anladınız
yeryüzü halkının cefasını ve riyakarlığını
bu yüzden mi göğün kalbine saklandınız? "
Şebnem, alevleri görmezden gelerek yangını söndüremeyiz.Şebnem uzaya baharın gelmesi, seni bulmama bağlı.Şebnem kalbimden senin kalbine balyozla bin pencere açayım.Şebnem her gülümseyişinde tüm ülkeye çay ısmarlayayım.Şebnem seninleyken bir yudum çay zenginleştirilmiş uranyum gibi enerji veriyor bana.Şebnem ne çok melek var yüzünde, tebessümün için binlercesi
çalışıyor olmalı.
'EY YAKUP ! Sen neden ağlarsın ?' dedi.İniltisinden utanıp kalktı ayağa o an..."Ben aynamı kaybettim ey Cebrail.Bana Allah'ı gösteren aynayı kaybettim.Ben Yusuf'u kaybettim.O yüzden ağlıyorum,On dört gündür.Ben ona bakınca Allah'ı görürdüm,o Allah'ı gösteren bir aynaydı.Onu çöller yuttu gibi,vadilerde saklıyor izini.Kurtlar mı yedi bilmiyorum.O yüzden ağlıyorum ey
Cebrail."dedi.
.
Cebrail uyandırmak için kızdı ona,'Ey YAKUP ! Sen bilmez misin ki ; Allah'ın aynaya ihtiyacı yoktur.Onu görmek için ayna gerekmiyor.Sen kalbine bir başka kişi mi aldın yoksa ?Dikkat et ey Yakup ! BİR KALBE İKİ AŞK SIĞMAZ.SEN KAYNAKTAN UMUT KESENLERDEN Mİ OLDUN ? dedi.
Merhamet ne güzel şeydir değil mi? En çirkin insanı güzel, en yoksulunu zengin eder. Allah tüm canlıların kalbine merhamet tohumlarını ekmiştir. Önemli olan hangimizin bu tohumları büyüttüğü, hangimizin su bile vermeden kurumasını izlemesidir.
Birine yardım ederken onun onurunu düşünerek el uzatan kişi, asıl merhametlidir. Birine yapılan yardım onun
gururunu incitecek ölçüdeyse, o insanda ne merhametten söz edilebilir ne vicdandan.
Merhamet ne güzel şeydir değil mi? En çirkin insanı güzel, en yoksulunu zengin eder. Allah tüm canlıların kalbine merhamet tohumlarını ekmiştir. Önemli olan hangimizin bu tohumları büyüttüğü, hangimizin su bile vermeden kurumasını izlemesidir.
“Asla ulaşmak istemediğiniz, kalbine hiçbir zaman girmek istemediğiniz değil midir çirkinlik olarak gördüğünüz şey ?”
Merhamet ne güzel şeydir değil mi? En çirkin insanı güzel, en yoksulunu zengin eder. Allah tüm canlıların kalbine merhamet tohumlarını ekmiştir. Önemli olan hangimizin bu tohumları büyüttüğü, hangimizin su bile vermeden kurumasını izlemesidir. Halil Cibran’ın bu alıntısı ise birine yardım ederken onun onurunu düşünerek el uzatan kişi, asıl merhametlidir diyor.
Birine yapılan yardım onun gururunu incitecek ölçüdeyse, o insanda ne merhametten söz edilebilir ne vicdandan.
Merhamet ne güzel şeydir değil mi? En çirkin insanı güzel, en yoksulunu zengin eder. Allah tüm canlıların kalbine merhamet tohumlarını ekmiştir. Önemli olan hangimizin bu tohumları büyüttüğü, hangimizin su bile vermeden kurumasını izlemesidir.
Birine yardım ederken onun onurunu düşünerek el uzatan kişi, asıl merhametlidir. Birine yapılan yardım onun gururunu
incitecek ölçüdeyse, o insanda ne merhametten söz edilebilir ne vicdandan.
Asla ulaşmak istemediğiniz, kalbine hiçbir zaman girmek istemediğiniz değil midir çirkinlik olarak gördüğümüz şey?
“Merhamet ne güzel şeydir değil mi? En çirkin insanı güzel, en yoksulunu zengin eder. Allah tüm canlıların kalbine merhamet tohumlarını ekmiştir. Önemli olan hangimizin bu tohumları büyüttüğü, hangimizin su bile vermeden kurumasını izlemesidir.
Birine yardım ederken onun onurunu düşünerek el uzatan kişi, asıl merhametlidir. Birine yapılan yardım onun gururunu
incitecek ölçüdeyse, o insanda ne merhametten söz edilebilir ne de vicdandan...”