En güçlü büyülerimiz sözlerimizdir.. Hem inciten hem de iyileştiren sözlerimiz.
Yaşamak, doğanın en küçük kımıldanışlarını sezerek, hayatın sarsılmaz bir mantık ile akıp gidişini seyrederek yaşamak, herkesten daha çok, daha güçlü yaşadığını, bir ana bir ömür kadar çok hayat doldurduğunu bilerek yaşamak... Ve özellikle bütün bunları anlatacak bir insanın var olduğunu düşünerek, onu bekleyerek yaşamak...
Başkasına merhamet etmek,ondan daha güçlü zannetmektir ki,ne kendimizi bu kadar büyük,ne de başkalarını bizden daha zavallı görmeye hakkımız yoktur.
..kendim kadar saygı göstermediğim ve kendim kadar güçlü bulmadığım bir insanı sevebileceğimi aklıma bile getirmedim.
Anladım ki bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha güçlü bağlarla bağlanabilirmiş.
İçinde gerçekten sevme yeteneği olan bir insan hiçbir zaman bu sevgiyi bir kişiye bağlayamaz ve kimseden de böyle birşey yapmasını bekleyemez.Ne kadar çok insanı seversek,asıl sevdiğimiz bir tek kişiyi de o kadar çok ve güçlü severiz.Aşk dağıldıkça azalan birşey değildir.
...bir acıyı ancak daha güçlü bir acı susturabilirdi.
"Tarihe sebepler değil sonuçlar kalır. Ben güçlü devlet isterim."
