“Bu sıralarda, insanların birbirlerini aramaları, bulmaları ve birbirlerinin içini seyretmeleri için konuşmanın neden muhakkak surette lazım olmadığını, neden bazı şairlerin boyuna, tabiatın güzelliği karşısında yanlarında konuşmadan gidecek birini aradıklarını anladım.”
Onun sessiz sedasız yaşayışı, tahammül edişi, insanların zaaflarına merhametle ve edepsizliklerine eğlenerek bakışı kafi bir irade değil miydi? Beraber yürüdüğümüz zamanlar yanımda gidenin bir insan olduğunu bütün kuvvetimle hissetmiyor muydum? Bu sıralarda, insanların birbirlerini aramaları, bulmaları ve birbirlerinin içini seyretmeleri için konuşmanın neden
muhakkak surette lazım olmadığını, neden bazı şairlerin boyuna, tabiatın güzelliği karşısında yanlarında konuşmadan gidecek birini aradıklarını anladım. Yanımda ağzını açmadan yürüyen, karşımda ses çıkarmadan çalışan bu adamdan ne öğrendiğimi iyice bildiğim halde, bana senelerce ders veren birinden öğrenebileceğimden çok daha fazla şeyler öğrendiğime
emindim.
..neden bazı şairlerin boyuna,
tabiatın güzelliği karşısında,yanlarında konuşmadan gidecek birilerini aradığını anladım."
Onun sessiz sedasız yaşayışı, sabır gösterişi, insanların zaaflarına merhametle ve edepsizliklerine eğlenerek bakışı yeterli bir cevap değil miydi? Beraber yürüdüğümüz zamanlar yanımda gidenin bir insan olduğunu bütün duygularımla hissetmiyor muydum? Bu sıralarda insanların birbirlerini aramaları, bulmaları ve birbirlerinin içini görmek için konuşmanın neden
mutlaka gerekli olmadığını, neden bazı şairlerin sürekli, doğanın güzelliği karşısında yanlarında konuşmadan gidecek birini aradıklarını anladım.
Bu sıralarda, insanların birbirlerini aramaları, bulmaları ve birbirlerinin içini seyretmeleri için konuşmanın neden muhakkak surette lazım olmadığını, neden bazı şairlerin boyuna, tabiatın güzelliği karşısında yanlarında konuşmadan gidecek birini aradıklarını anladım.
Neden bazı şairlerin boyuna, tabiatın güzelliği karşısında yanlarında konuşmadan gidecek birini aradıklarını anladım.
"Ben tek başıma ölüp gideceğim".
Bütün şairlerin aslında o aynı şeyden, yalnızlıktan korktuğunu anlıyorum.
Gerçek şairlerin ilhama açık kalbi cennetlidir.