Şarap küpü nereye konursa konsun şaraptır. Gül mezbelelikte bitmekle kötü olmaz, şarap altın tasa konmakla helal olmaz.
Şikayetçi, kötü huyludur. İyi huylu şikayet etmez, tahammül eder.
İlk bakışta insana bir kurnazlık ve akıllılık gibi görünen bu hal hakikatte aptallıktır.
Çünkü dünyada bir insanın başka bir insanın yardım ve alakasına muhtaç olmadan yaşaması mümkün olamayacağını hatta en kötü hayvanlarda bile birbirlerine yardım hissi mevcut bulunduğuna göre, SADECE KENDİNİ DÜŞÜNMEK ve başkalarının da böyle yapmasını
istemek KENDİ KENDİNİN KUYUSUNU KAZMAKTIR.
Ben kendim iyi insan olmayı isterim, fakat kötü olanlara da hayretle bakmam. Hatta kızmam bile, ancak kötülükleri bana taalluk ederse kendimi müdafaa ederim. Şunu esas olarak kabul etmeliyiz ki insanların hemen ekserisi yalnız kendilerini düşünürler. Dünyadaki bütün felaketlerin, uygunsuzlukların, bayağılıkların sebebi işte bu her şeyden evvel kendini düşünmek
illetidir.
İyiler her zaman düşündüğünüz kadar iyi, kötüler de sandığınız kadar kötü değildir.
En kötü koşullarda bile, büyük hayallerini koruyabilirsen, yaşamın büyüsünü kaybetmezsin.