Kürtçenin Mehabad bölgesinde ko¬
nuşulan şivesiyle yazılıp oynanan operanın ulusal mis¬
yonu ise Kürt milliyetçiliğiydi: Anavatan tehlikedeydi.
Seyircilerin gözleri bu yüzden yaşla doluydu. Anava¬
tan prangalara vurulmuştu.
Şu gerçek de olduğu gibi durmaktadır: 1943-1946
yılları arasındaki dönemde Kürt milliyetçiliği ateşiyle
alevlenen ruh, Mehabad'da ve Kürdistan'ın her tarafın¬
da hâlâ canlılığını korumakta ve için için işlemektedir.
Kadı Muhammed de sesini Bakırof'un sesi ka¬
dar yükselterek şöyle dedi:
«Yardıma ihtiyacı olan halkımız kendisine uza¬
nan eli sevinçle karşılayacak ve sıkacaktır.»
Cafer Bakırof, Bar-
zanî'yi «ingiliz ajanı» olmakla suçlayarak şöyle dedi:
«Molla Mustafa Barzanî ingilizlerin bir ajanıdır.
Durum bu olunca da kendisine kuşku ile bakmak ve
ona karşı dikkatli davranmak gerekir.»
Daha sonra, 1945 yazında Sovyetler, Kürtlerin
beklenen liderinin çoktan seçilmiş olduğunu gördü¬
ler. Bu lider Kadı Muhammed'di. Kürtlerin siyasal
örgütü de vardı. O da «Komel»di.
Daha sonra Bakırof'un Kürt heyeti onuruna ver¬
diği çay partisinde Kürtlerin ihtiyaç duyup istedikle¬
ri maddî yardım konusu ele alındı.
Öte yandan, Temmuz ayında Sovyetler Birliği'nin
gönderdiği matbaa makinesi Kürdistan adlı günlük gazete ile Hawar(170), Agır(171) ve Hılale(m) gibi bazı haftalık ve aylık dergiler basmaya devam ediyordu. Bu
gazete ve dergilerin hepsi Irak Kürdistan'ında ve
Iran Kürdistan'ında geniş çapta yayınlanıyor ve büyük ilgi görüyordu. (173)
Bunun üzerine Cafer Bakırof elini yumruk ya¬
pıp vurdu ve şöyle haykırdı:
«Sovyetler Birliği var oldukça Kürtler mutlaka
özgürlüklerine kavuşacaklardır.»
Molla Mustafa Barzanî bu sırada llhanzade aşireti liderlerinden
birine şöyle demişti:
«Aslında iran ordusu Kürtleri yenmedi, ingiltere
ve Amerika Birleşik Devletleri Sovyetler Birliği'ni yendiler.»
Kadı Muhammed buna şu karşılığı verdi:
«Eğer Londra'ya buradakinden daha yakın olsay¬
dım, yargılanmam da söz konusu olmayacaktı.»
Böylece çabuk kavrama ve mantıkî cevap verme
yeteneklerini kaybetmemiş olduğunu ispat etti
