Çocukken istismara uğrayan kişi, kendini yeterince iyileştiremezse, çalınan yarınların etkileri kendi çocuklarına uzanabilir.
"Genel olarak insanlardan uzak durmaya çalışıyorum, çünkü ne zaman kendimi kötü hissetmeme neden olacaklarını hiç bilmiyorum."
"Bilmiyorum. Gerçek benliğin kim olduğundan ve onu nasıl tanımlayabileceğimden emin değilim."
"Bir çocuk istismara uğradığında ve bunu anlatacak hiç kimsesi olmadığında, kendisini koruyacak hiç kimse olmadığını anlar. Bir güvenlik hissi sağlamak için gerçek ve hayali düzlemde çeşitli savunmalar gerçekleştirecek ya da başına gelenlere karşı bir kayıtsızlık ve duygusal uyuşukluk hissi üretmeye çalışacaktır."
Çocuklukta uğranan cinsel istismar, çok farklı sonuçlar doğurarak ve mağdura ileride de zarar verecek davranışların gelişmesine yol açarak normal kişilik gelişimini rayından çıkarır.
"Biri olduktan sonra,hiç kimse olmak..."
Bir çocuk kendini yenilmiş, çaresiz ve zarar görmüş hissettiğinde, büyük bir ihtimalle kendini suçlayacaktır.
Ergen ve ebeveyn arasında güvensizlik oluşturan çözümlenmemiş ilişki problemleri var olduğunda veya travmatik deneyimlerle ilgili sırlar olduğunda , bunlar genellikle hayatın bir sonraki aşamasına zarar verir.
