Ebeveynlerinin birer yankısıdır çocuklar.
Sen neden bu kadar sessizsin, diye sordu Gerundia bir akşamüstü. Sessiz olan sensin diye cevapladım. Yalnız konuşmak sessiz olmak demek değil. İçime doğru konuşurken ses çıkartmıyor muydum? Kendi kafana, kendi kulaklarına iyice yerleştirilmiş kelimeler sayılmıyor mu?
Sessizliğin insanın küçük özgürlüğü olup olmadığını kim bilebilir?
İlk yaş günümden beri hiç acele etmek istemedim.Karışık bir krallık gibi düzenli olarak büyümeyi tercih ettim,gün be gün,litre litre artarak.
Kelimeler bizi biriktirirler .Sessizliğin insanın küçük özgürlüğü olup olmadığını kim bilebilir?
Daha konuşkan olacak ama yüz ifadeleri kelimelerin üzerini karalayacak.
Kaldırımda yürüyen,gezinen ve kemanla hiçbir bağlantısı olmayan herkesi kıskanıyorum.Yerimi gazete satıcısı ya da fiyakalı gülümsemesiyle günü geçiren herhangi bir memurla ya da onun kravatıyla,kalemliğiyle değiştirebilirim,benim için hepsi bir .İmdat.Müziğin cesaret ile hiçbir alakası yok.
Dualarımın dizleri onun önünde diz çökmüş olmaktan ötürü kirliydi.
Sokağa çıkma yasağı,belirsizlik.İnatçı günler.Bir gün öncesinin kötü etkileri içeri süzülüyor ve kaba bir şekilde takip eden güne ekleniyor.Sorular özümüzü zedeliyor.Çok,hem de çok gündelik bekleyişler,neredeyse yıllarca denebilecek kadar çok,gittikçe daha fazla acı veriyor.
-Sen kararlı bir kadın değilsin,
derdi büyükannem anneme,onu her ziyaret ettiğinde.
-Neden bu çekilmez adamı tek seferde terk etmiyorsun?
-Kararsız olmayı,yalnız olmaya tercih ederim,
diye cevaplardı annem,böylelikle konu orada kalırdı.
Eğer Tanrı bizi dinliyorsa,ki ben bundan emin olmak istiyorum.Elbette ki kokumuzu bilir.O en büyük çeşnicidir.Güzel kokulu kullarını göz önüne sermek için hepimizi dünyanın her yerinde ayakta tutuyordu. Bizler onun ufak parfüm şişeleriydik.O bizdeki kokuları yaratan ve bize ekleyendi,ruhun vücuda üflenmesinden kasıt buydu belki de.
Hayatımı ''kesilmiş bir ağacı ya da abimin şimdi isimlendirdiği gibi ''düşmüş bir ağacı'' çalarak kazanabilir miyim ?Her ne kadar ondan bir keman yapmak onu yakacak odun ve küle dönüştürmenin tam tersi olsa da.
Bu ülkede özgür irade yok,bunu biliyorsun,ne söyleyeceğimize karar veremeyiz ama evet nasıl söyleyeceğimize karar verebiliriz.
Öldün , kabul ediyorum,ama seninle başa çıkabilecek bir son yok.Eğer seni unutmamı istiyorsan,kalbime tahliye etmek için girmen gerek.Geceleri yeniden kendimi kuşatıyor ve imha ediyorum.İnşaat iskelesi yıkılır gibi sesler arıyorum .
Hiçbir şeye ulaşamayan isimler var,onlarla ay sonunu getirmek zordur.Ve diğerinden daha önemli isimler vardır. Bir ismin bir yazgıyı belirleyebileceği her zaman dikkatimi çekmiştir.Mozart ın kızkardeşinin ismi Tekla ydı mesela.
İsimler tekrarlanır,yüzlerse tekrarlanmaz;....
Gördün mü?Neyi?İşte bu titreşim,sesin düzenli bir şekilde tedirgin edilişi,proglamlanmış bir biçim bozma,ufak bir dalgalanma,müziğin kusursuzluğundaki güzel bir hata.
.....
Dikkat;titreşim aynı zamanda bozulmanın gizlenişidir ve sıklığına bağlı olarak seni orkestradaki diğer kişilerle birleştirir ya da onlardan uzaklaştırır.
