İçi boş gözlerle ortalıkta amaçsız dolaşan o kadar çok çocuk var ki burada...
Hayatın gerçeklerinden çok uzaktalar.
Bazen acılardan yapılırmış insanın en iyi ilacı. Düşündüm de önüne konulan çoğu nimete burun kıvıran, yemekleri ağzına sokulan bu evlatlar, hiç aç kalmayınca aç olanları nasıl düşünecekler de açlara merhamet edecekler.
Gerçeklerle hayal ettiğim şeylerin birbiriyle çarpıştığı ve onca güzel anımın yerlere döküldüğü odaya tekrar gitmek istemiyorum.
Mevsimler de tuhaf. Mevsimler bile sırasını şaşırmış durumda.
Buralarda karın kışın anlamı kalmamış. Kar geliyorsa sadece cebi para görenin yüzünü güldürüyor. Garip gurabanın vay haline. Donarak ölen de varmış bu memlekette, evsiz barksız olan da. Kar mı bekler bu insanlar, kıştan zevk alırlar mı hiç?
Burada büyüyen çocuklar da bir başka. Horoz şeker peşinde koşma sevdasının adı da değişmiş. Oyuncak dolu odalardan gittikçe koparılıyorlar. Varsa yoksa akıllı telefonlar.
Vefa da sadece boza denince geliyor akıllara.
Sen nar ağacını hiç görmedin tabi.
-
- Cennet ağacıdır.
- Kış olunca gökyüzünde güneş bitti diye oyunlar da biter mi sandın?
Sen de iyi bilirsin aslında, beklemek daha çok sabır işi değil mi?
Gökyüzünü görebilmenin imkânı
yok. Buraların göğüne kuşlar bile küsmüş, uçmuyor.
Bir masal bitmiş, bütün masal kahramanları evlerine kaçışmış, zilin sesiyle herkes çil yavrusu misali
bir yerlere dağılmış gibi. Her şey bir hayalmiş de sanki bir ben kaldım yine sahici. Yine yapayalnız. Ne kadar da sessiz oldu ortalık.
Tıpkı konuşabilmek gibi görebilmek için de önce izin çıkmalıdır.
Tüy kadar hafif olan saatin yükünü taşımak, geçmek bilmeyen zamanı taşımak, Ömer'in bileğine de yüreğine de ağır geliyor şimdi.
... çocukluğunu yaşatmıyorlar ki garibana...
Suskunluklarını bozan şey, içtikleri çaydaki çay kaşığı şıkırtısı olur sadece. Bu kadar uzun suskunluklarda ne mi olur dersen. Bilmem. Hayat defterlerini gözden geçirdikleri zamandır, bazı sayfalarını yeniden yazar, sevmedikleri sayfaları yırtarlar belki de içlerinde.
Dedem "Mekanlar, mekinlerle güzeldir." derdi. Ne kadar da haklıymış. Oraları ve o diyarı güzel yapan insanları nasıl da arıyorum şimdi.
Böyle bir evi ayakta tutabilmek her kişinin değil er kişinin harcıdır.
Hiçbir gün de "öff" dediği duyulmamıştır. Bildim bileli hayatta kimseye minnet etmeden yaşamak için didinip durdu.
