Christia Spears Brown sözleri

Beyinlerimiz en çok her şey uyum içindeyken mutlu olur...İnsanların istedikleri gibi davranması ve bizim bunu öngöremememiz gibi uyumsuzluklarla dolu bu dünyada uyum sağlamak amacıyla karşılaştığımız bilginin önceden sahip olduğumuz düşünceyle uyuşması için çeşitli türlerde zihinsel numaralara başvururuz. Zihinsel oyun odamızın güzelce düzenlenmiş olmasını

isteriz, bir kere düzenledikten sonra aynı işlemi tekrarlamak zorunda kalmak hoşumuza gitmez.

Çok yaygın bir klişeye göre kadınlar daha konuşlandır...
(Oysa)
Kız ve erkek konuşma üslubunda bazı farklar var.Kızlar, erkeklerden daha sık yakınlık konuşması yapar(övgüde bulunur...yorumlar..) Erkekler ise daha çok girişken konuşmalar yapıyor (bilgi, tavsiye vermek, eleştirmek)
Yani kızlar ve erkekler be kadar konuştuklarını değil kelimeleri hangi

sebepten kullandıklarında farklılaşıyor.

Çocuklar "Tüm erkekler sporu sever." inanışına sahipse ki cinsiyetin etiketlendiği bir sınıfta...spordan haz etmeyen veya top fırlatamayan(daha beteri"kız gibi fırlatan") bir çocuk için hayat kim bilir ne hâle gelecektir..
Çalışmaların gösterdiği kadarıyla diğer çocuklar onunla alay edecek ve özgüveni yara alacak.Yanlış hiçbir şey yapmamasına rağmen, akranları

erkeklerin ve kızların belirli bir şekilde davranması gerektiğini düşündüğünden, kötü muameleye maruz kalacak.

Ağlayan bir erkek çocuğuna ısrarla erkeklerin ağlamadığın söylemek, herkesçe görülen bir şeyi, erkeklerin gayet de ağladığını yok saymaktır.
Bu ihtarlar, mantığa ters düşmelerinin yanı sıra, erkeklere olumsuz ve hüzünlü duyguların yalnızca kızlar tarafından gösterilmesine izin verildiğini öğretir. Duygu düzenleri; duyguların nasıl hissettirdiği, nasıl

etiketlenmesi gerektiği, nasıl ifade edilmesi gerektiğiyle ilgili fikirlerimiz böyle şekillenir. Bu düzenlerle doğmayız, bize öğretilirler. Erkek çocuklarına, dünya üzerinde herkesin tecrübe ettiği duygulardan biri olsa da üzüntünün ve üzüntüyü belli etmenin tamamen yanlış bir şey olduğu öğretilir.
Duyguların öylece yok olup gitmediğini hepimiz biliyoruz. Bir

şekilde açığa çıkmaları gerek. Erkeklerin ağlaması ve üzgün olmasına müsaade verilmezken kızgın olmalarına hiçbir söz söylenmez. Çalışmalar, annelerin kızlarıyla üzüntü hakkında, oğullarıyla da öfke hakkında çok daha uzun ve daha fazla detaylı olarak konuştuklarını gösterdi. Erkek çocukları kavga edip saldırgan hareketlerde bulunabilir ve bu konuda nadiren

ihtar alırlar. ("Oğlanları bilirsin ya. Hep kavga ediyorlar...") Büyüyüp adam olan çocuklar, üzülmelerine sebep olabilecek olaylara öfkeyle karşılık veriyorlar. Bu yüzden de cinsiyet farklılıkları bulgusu olarak elimize; üzüntülerini gösterebilen kadınlar ve hemen tepesinin tası atan erkekler geçiyor.

Bebekler için;
▪Her şeyi tek renk almayın. Kızınız pembeden veya mordan başka kıyafetlere sahip olunca cinsiyetini kaybetmiyor.
▪Cinsiyet etiketi olan kıyafetlerinin sayısını azaltın. "Babasının Güçlü Oğlu" ve "Babasının Bir Tanecik Kızı" tulumları, cinsiyete daha en baştan çok fazla önem atfediyor.
▪Oğlunuzla da kızınızla olduğu kadar

konuştuğunuzdan emin olun. Oğlunuzla konuşurken bolca "duygu" ifade eden kelime kullanın.
▪Tüm çocukların yumuşacık oyuncak bebekleri olmalı. Göz kulak olma, doyurma, empati kurma tüm çocuklarda öne çıkarılması gereken iyi özelliklerdendir. İleride ebeveyn olacak olanlar yalnızca kızlar değil.

Yürümeye yeni başlayanlar için;
▪Kızlarınıza da

oğullarınıza da oyuncak bebek, mutfak takımı, traktör ve lego alın. Tüm çocuklar, bir başkasının sorumluluğunu almayı ve objelere elle yön ve şekil vermeyi öğrenmeli.
▪Kullanım sıklıkları ne olursa olsun her iki tür oyuncağı da evde bulundurun. Önemli olan, bu şekilde kız oyuncağı veya erkek oyuncağı diye iki ayrı grup olduğuna inanmadığını

gösterebilecek olmanızdır.
▪Çocuklarınızla konuşurken cinsiyet etiketleri kullanmayın. Yeteneklerini takdir ederken, cinsiyetlerine atıfta bulunmanız kimsenin işine yaramaz. Cinsiyet belirtmeyen çocuk kelimesini kullanabilir ya da doğrudan iyi bulduğunuz yönünü yüceltebilirsiniz.

İlköğretim çocukları için;
▪Cinsiyetçi ayrımlar yapmaktan

kaçının.
▪Cinsiyet klişesi yaptıklarında çocuklarınızla bunu konuşun. Neden öyle olduğunu düşündüklerini sorun.
▪Sadece ikiniz kaldığınızda, bir başkasından duyduğunuz cinsiyet klişeleri hakkında konuşun. Yetişkinlerin bazen yanlış şeyler konuşabileceğini, hatalı olabileceklerini izah edin.
▪İlkokul çağındaki çocukların izlediği

programlar çoğunlukla on-on üç yaş arası için tasarlanmıştır. Kızlar için cinsellik içeren iletiler, erkekler için ise şiddet içerenlere yer verilir. Örneğin; ergen kızların, ergen erkeklerin dikkatini çekmek için çabalamasını konu alan birçok program var. Benzer şekilde, erkeklere hitap eden çoğu yayın, görüntü ve hikaye olarak şiddet unsurları içeriyor.

Erkeklerin saldırgan olması gerektiği klişesi (silahlara ve dövüş oyuncaklarına olan rağbet yüzünden daha da kötüye giden bir klişe) bu şekilde güç kazanıyor.

Ergenler için;
▪Kızlar hem medya hem de akranları tarafından, güzel ve itaatkâr cinsel objeler olmaları yönünde baskı hissederler. Ergenlik dönemindeki çocuklarınızla bu baskılarla ilgili

konuşun. Bu baskıları klişe olarak etiketlemerine yardımcı olun.
▪Farklı özelliklere sahip bireyler olmalarını sağlayın.
▪Günlük hayatta kullanılan cinsiyet klişelerini fark edip önüne geçmeleri için yüreklendirin.

Çocuklar bir fark görürse, farkın önemini tartmak için uzmanlara (biz yetişkinlere) başvururlar...
Konu cinsiyet olduğunda çocuklar farkı görüyor ve yetişkin onu anlamlı bir hâle getiriyor.Çocuklar grubu görüyor.Bebeklerin kafasına kurdela takarak bunun gerçekleşmesini kesin hâle getiriyoruz.Ayrıca dünya konusunda uzman olan ebeveynleri bu grubu

etiketliyor.Cinsiyetin üzerine neon renkte,yanıp sönen bir ok çıkartıp "Dikkat dikkat! Burada bilmeniz gereken bir şey var!" Yazıyoruz.... Çocuklarımızın dikkatini öğrenmelerini istediğimiz şeye yönlendiriyor, onu etiketliyor ve tekrar ediyoruz.Tahmin edin ne oluyor? Öğreniyorlar.