ABD'nin Ortadoğu politikasında Israil faktörünün vazgeçilmez bir yeri vardır. Birinci Dünya Savaşı sonrasından günümüze kadarki süreçte bölgede yahudilerin varlığı ve Ikinci Dünya Savaşı'ndan sonra devlet kurmaları, bizzat ABD' nin bölgesel çıkarlarına ve Ortadoğu' daki stratejilerine hizmet etmektedir.
Çok geniş enerji kaynaklarına sahip olan ülkeler, petrol ve doğalgazdan gelen zenginliği yönetimsel sınıf ve çevresi arasında bölüştürmüş, ülkenin maddi zenginliği halka yansımamıştır. Dolayısıyla modern dünyanın nimetlerinden, teknolojiden ve diğer maddi olanaklardan sahip olan kitle, bu ülkelerin yönetimsel ve " burjuva sınıf" larıdır.
Enver Sedat'ı Camp David masasına oturtan Mısır' ın sadece siyasi değil, aynı zamanda ekonomik çıkarlarıdır. Ekonomik çıkarların ön planda olmasının nedeni olarak, 1973 Savaşı sonrasında ülkenin ekonomi politikasının özelleştirmeye dayanmaya başlaması gösterilebilir.
Arap Baharı, Tunus'ta Buazizi' nin kendini yakmasıyla tek başına tetiklenebilecek bir süreç olmamıştır. Isyanları bu boyuta ulaştıran ABD' nin ekonomik angajman politikaları, bölgenin kültürel ve sosyolojik yapısı, ülkelerin yönetim şekilleri, ekonomik, etnik, siyasi, mezhepsel pek çok neden bulunmaktadır.
Soğuk Savaş döneminde Ortadoğu' da ABD ve Sovyet Rusya arasında ki çekişmede kendine nükleer güç kuşağı oluşturmak isteyen ABD, Iran' ın yanında Pakistan ve Türkiye ile de ortak hareket etmek ve bu ülkeleri desteklemek istemiştir.
Araplarla Îsrailliler arasında 1967' de gerçekleşen 6 Gün Savaşı, 1948 ve 1956' daki savaşlara kıyasla sonuçları itibariyle çok daha etkili olmuştur. Yahudiler, ABD' nin Israil'e her geçen gün desteğinin artması ve Ingilizlerin cesaretlenmesiyle birlikte, savaşın sonunda bölgede çok daha etkin olmuşlardır.
ABD'den önce, Batılı ülkelerin Ortadoğu' da etkin olma mücadeleleri konusunda daha da eskiye gidildiğinde, Birinci Dünya Savaşı sırasında 9 Mayıs 1916 tarihinde imzalanan Sykes-Picot Antlaşması'nda Ingiltere ve Fransa arasında, Osmanlı Devleti'nin Ortadoğu'daki topraklarını paylaştıran gizli antlaşma akla gelmektedir.
"Konu İsrail olunca, Cumhuriyetçiler ve Demokratlar tek bir ağızdan konuşurlar."
