Həyatın hər bir anından zövq alaraq...Çünki həyat daimi deyil, çox tezliklə sona çatacaq.Biz nə baş verdiyini dərk etməyə macal tapmamış, torpağın altında olacağıq və yağış damcılarını öz üzümüzdə hiss etmək, ya da öz uşaqlarımızın necə gülüşdüklərinə tamaşa etmək, yaxud da günəşin doğmasına baxmaq kimi təbii hesab etdiyimiz bütün o sadə
zövq və ləzzətlər keçmişdə qalacaq. Sizə bir şey deyəcəyəm: adətən iyirmi, otuz və qırx yaşlarında bizim ən çox dəyər verdiyimiz şeylər həyatımızın sonunda ən az dəyərə malik şeylərə çevrilir. Dərin insani münasibətlər, təsadüfi xeyirxah əməllər, əla fiziki formada olmaq, özümüzü öz işimizdə mükəmməliyə həsr etmək, özümüzdən sonra bir
irs qoyub getmək, daxilimizdəki ən yaxşı şeyin bərq vurması üçün hər gün öz üzərimizdə işləmək üçün vaxt ayırmaq kimi, hal- hazırda bizim aramızda insanların böyük əksəriyyətininən az dəyər verdiyi şeylərin sonunda ən dəyərli olduğu özünü biruzə verəcək. Ölüm yatağında olanda bizlərdən heç kim öz bank hesablarında daha çox pul olmasını, ya
da evinin önündə daha böyük maşınının durmasını arzulamır. Bunun əksinə, biz son nəfəslərimizi çəkərkən arzulayırıq ki, kaş yaşadığımız həyat CƏSARƏT, HƏQİQƏT və SEVGİ dolu olaydı..
Denizlerin uçsuz bucaksız sularında,
Yol alalım seninle...
Dağlara çıkıp, kekik kokusundan mest olalım.
Ya da gökyüzünün maviliklerinde gezelim birlikte.
Seninle başlayayım ben, her yeni güne.
Tek tek öpeyim parmak uçlarından.
Yüreğimin en mahrem odalarında yürüsün adımların.
Saçma sapan hayaller kuralım.
İçim dışım baştan
sona sen olsun.
Seni mevsimlerin tatlı hoşluğuna bırakayım.
Zamana meydan okuyalım.
Yer gök ışıl ışıl olsun gözlerinle.
Ellerinin sıcaklığı güneşi kıskandırsın.
Ay ile güneş gibi bir bütün olalım seninle.
Savuralım hüzünleri,
Deniz dalgaları eşliğinde.
El ele göz göze gelelim.
Acıları unutalım sevgimizle.
Martıların sevgi seline katılalım.
Aşkların gözdesi olalım seninle.
Bulutların üzerinde dans edelim.
Mutluluğa demir atalım.
Geçiş dönemini işçi sınıfının iktidarı ele almasından sosyalist sistemin zaferine dek geçen süre olarak ele almak sağ oportünist sapmadır. Bu görüş proletarya diktatörlüğüyle geçiş dönemini aynı zamanlarda alıp, proletarya diktatörlüğünün tarihi görevinin geçiş döneminin sona ermesiyle son bulacağını öne sürer. Bu görüşteki kişiler sosyalizmin tam ve
kesin zaferinin (komünizmin ilk aşaması) sağlanmasıyla ve komünizmin her yönüyle kuruluşuna geçişle proletarya diktatörlüğünün tarihi görevini yerine getirdiğini ve artık gerekli olmadığını söylerler. Bu sağ oportünist bir görüştür ve Marksizm-Leninizme tamanen aykırıdır.
Ancak Kapitalist sınıfın ortadan kaldırılmasından sonra işçi sınıfı ile köylülük arasında farklılıklar bulunmayan sınıfsız toplumun kurulmasıyla kapitalizmden sosyalizme veya komünizme geçiş döneminin sona ereceği doğrudur. Sosyalist devrimler tüm ülkelerde birbirinin ardından gelir ve devrim dünya ölçüsünde başarıya ulaşırsa geçiş dönemi ve proletarya
diktatörlüğünün birbiriyle çakışacağı kabul edilebilir ve geçiş döneminin sona ermesiyle proletarya diktatörlüğü yok olacak, devlet ortadan kalkacaktır.
"..sonuçta baştan sona hatalı bir soruşturma gerçekleştirildiğini kabul etmek zorundayız."