Kaç hâtıra baykuş gibi göğsümde oturmuş.
Bir saate benzer kaderim akrebi durmuş.
Ne unutuluyor, ne kapanıyor o yara. Dikiş tutmuyor acısı geçmiyor. Kabuk bağladı tepesi, kaderim gibi kapkara...
Doğduğum güne lanet ediyorum, böyle bir ölüm için doğmuşum, kaderim buymuş...
Gökyüzünden güneş toplamak isterken saçlarıma taktiğim yıldızları koparıyor teker teker kaderim .
"Ne hüzünler yazılır ufacık kalemle
Ne gül bahçeleri görülmez elemle
Yaşamak kaderim değil meselemle
Marifet güzel bakmakmış, anladım."
Bedenim küçük olabilirdi ama kaderim şimdiden çoğu insandan büyüktü. Geçmişi, geleceği bilmek ayrıcalık değil bir lanetti Bu iki insanın evleri olarak gördüğü bu yer, yuva olmaktan çok uzaktı. Onlar için güvende olmak yeterliydi ama benim için değildi.
Ve sen su kadar aziz toprak kadar bereketli
Güneş gibi cömert ve dağlar kadar heybetli
Çiçekler gibi ince ve kuşlar kadar özgürce
Sen en kutsal davam en büyük sevdam
Ve en içten kavgam
Hasretim kaderim ve kederim...
