''Bilirim ki, kader yazılmış, defteri dürülmüş kaldırılmış, mürekkebi de kurumuştur. Ama her an yaratma halinde olan da Sensin. Öyleyse Sen yazılmış kaderleri bile geri çevirirsin. Benim kaderim işte az önce geldi, karşıma dikildi. Çevirme benim kaderimi geri. Onu bana çok görme.''
Yûsuf, dedi, sana, gel kaderim ol, demem. O kadar ki, güldeki sevda, çöldeki ateş, denizdeki su kadar kadersin bana .Bak alnına, iki kaşının ortasına.Orada benim mührüm var.Alnımın yazısı olduğun kadar, alnına da yazıyım...
- Sana gel kaderim ol, demem. O kader ki güldeki sevda, çöldeki ateş, denizdeki su kadar kadersin bana. Alnımın yazısı ol düğüm kadar, alnına da yazıyım.
Bilirim ki kader yazılmış, defteri dürülmüş kaldırılmış, mürekkebi de kurumuştur ama her an yaratma halinde olan da sensin öyleyse sen yazılmış kaderleri bile geri çevirirsin. Benim kaderim işte az önce geldi, karşıma dikildi. Çevirme benim kaderimi geri, onu bana çok görme.
Bilirim ki kader yazılmış,defteri dürülmüş kaldırılmış,mürekkebi de kurumuştur. Ama her an yaratma halinde olan da Sensin. Öyleyse Sen yazılmış kaderleri bile geri çevirirsin. Benim kaderim işte az önce geldi,karşıma dikildi. Çevirme benim kaderimi geri. Onu bana çok görme.
" Bilirim ki kader yazılmış, defteri dürülmüş kaldırılmış, mürekkebi de kurumuştur. Ama her an yaratma halinde olan da Sensin. Öyleyse Sen yazılmış kaderleri bile geri çevirirsin. Benim kaderim işte az önce geldi, karşıma dikildi. Çevirme benim kaderimi geri. Onu bana çok görme."
Benim kaderim de bu acı hayatın içinde yaşamak..
Bu mihnet dolu ömrü sürmek kaderim mi idi?
“Kendini küçük görmeyi bırak.Sen yürüyen bir evrensin.” Mevlana Celaleddin -i Rumi
Ben kendimi küçük görüyordum oysa, kaderim belliydi.
"Herşeyi kendi başıma bu çeşit acılar sonunda öğrenmek benim kaderim miydi?"
