kökünde ile ilgili sözler

Belki de hiçbir Sefarad Musevi İslam ile Museviliği kökünde birbirine bağlamak için Solomon İbn Gabirol kadar çaba göstermemiştir. Bu çığır açıcı Musevi Sufi ölümünden sonra değeri anlaşılan sanatçı ve yazarlar sınıfına girmektedir. Ömür boyu süren bir deri hastalığından müzdarip, ufak tefek asabi bir adam olan İbn Gabirol kısa hayatı boyunca (1020-1058)

İspanya çapında kasaba kasaba dolaşmış, önce düşünceleriyle insanları kendine çekmiş ama daha sonra zor kişiliğiyle onları kendisinden uzaklaştırmıştır. ''Kibirli, huysuz ve biraz da insanlardan kaçan'' bir kişiliği olan İbn Gabirol çağdaşlarını öylesine rahatsız etmişti ki en büyük felsefi çalışması olan Meqor Hayyim (Hayatın Kaynağı) çağdaşları olan

Museviler karşısında hiç rağbet görmemiştir. Ancak bir diğer çalışması olan Keter Malkuth (Kralın Tacı) Orta çağ Musevi düşüncesini derinden etkiledi ve Sufi düşüncelerini Orta Çağ Museviliğine tanıttı ve yeni gelişen Kabala sisteminin önemli yapı taşlarından biri oldu.
İbn Gabirol'un yıldızı ölümünden sonra parladı. Vefatından 100 yıl sonra

çağının en büyük Musevi düşünürü ve şairi olarak görülüyordu ve günümüzde bazı çağdaş alimler onu tüm zamanların en büyük Musevi şairi olarak tanımladılar.

Millet bambaşka şeyler talep ediyor; Çağdaşlık, demokrasi, vs. Çağdaş devre uygun olarak çağdaş millet doğmalıdır ve doğuyor. Bunun doğmasından korkuyorlar. O millet ki yine diyorum onun kökünde Türklük vardır. Kırk beş milyonluk Azerbaycan Türk Milleti doğuyor. Kürtler de Talışlar'da hepsi buna razıdır. Meselelere buradan yaklaşmak lazımdır. Yoksa hiçbir şeyi

doğru değerlendiremeyiz. Meselenin kökünü aramak lazımdır. Ormanda kurt uluyorsa artık orada olan ayı kendi yerini aramalıdır...

Öz-bağışıklık mekanizması burada iyi görülmektedir: Din­sel sistemde kişi, açığa çıkmış işaretlere güvenmek zorunda ol­sa da -hakikat, bunların ardında, her türlü kanıtlamanın beri­sinde gizli kalır-, bilimsel yöntem, nedenlerin açıklanarak ifşa edilmesiyle işler; hesaplama tarafından ya da deneysel düze­nek içinde her başvurulduğunda kendini kaçamağa

sapmadan gösteren bir gerçeklik hakikatini işin içine sokar. Tanrısal işaretlerin anahtarlarını bu hakikate teslim eden müminleri ayar­tan şey, yeterince tezahür etmiş olan gerçekliğin bu hakikatidir. Müminlere göre bilim kutsal yazıyı gerçekleştirmiştir ya da hakikati çıplaklaştırmıştır.

İnancın temellerinde artık yapısal bir dönüşüm işler:

Meş­rulaştırma prosedürleri bilimin ayrıcalıkları altında dengesini yitirir, bilim ise dinin hakikatini tasdik eden otoriteye sahip olur. Ensest yasağının geçerliliğini biyolojik çözümde bulması bundan kaynaklanır; bilim söyleminin, vahyin sürekli olarak güvencesi olduğu bu literatür bundan kaynaklanır. Bilim bu­nu yapabiliyor, çünkü katışıksız bir hakikati -iki

arada kalmış söz olmayan hakikati- üretme iktidarına bilim sahiptir. Bura­da, modern uygarlığa doğru dönüşümün kökünde bulunan bir inanç vardır: öznesiz, gerçeğin hakikati karşısında dilin fe­ragati.