“ sıyrıldım insani her eylemden
kurgulardan soyutlandım!
hiçliğe döndüm yüzümü
ne mutlu ki, tamamen ölüyüm!”
Yalnız derin acılarda kanar
düşsel olan. İmge;
zamanın sarnıcında büyür
Aslolan sadece ülküdür, yaşamda
:
Mahzende yıllanan şarabın
ürperten gizinde mayalanan
ölümsüz yaratı ülküsü
“ yanlış yaşta
yanlış bir ölümdünüz....
hezeyanın hasarına hayıflanan”
“ günaha gebe gece
gerilimleri göğüsleyemez.”
Gülüşünüz yağmurlar indirir çölüme
Belleğimdeki yangının yankısıdır
Dinmeyen hıçkırıkları zakkumların
Dönüşürken zaman bozguna, eksiktim
(Zaman: Bozgunun diğer adı mıydı?)
Çöküş: İsimsiz kılınmasıdır eşyanın
