O kendisine taktığı isimden başka bir şey bilmiyordum hakkında...
“Büyümenin yaşlanmak olduğunu bilmiyordum ...”
Büyümenin yaşlanmak demek olduğunu bilmiyordum . Ölmeyi görmek , Mora Nehrini yeniden görmek olduğunu ...
Öyle olmadığını sonra anlayacağımı bilmiyordum o an.
Ben bağırıyordum fakat bilmiyordum kime ve niçin bağırdığımı. İçimdeki bir bağırıştı o. Nereye yöneleceğini bilemeyen bir bağırış. Belki özgür olduğumu kanıtlamak içindi ya da içimdeki sersemliği atabilmek için.
Uçak harekete geçtiğinde yanımda oturan arkadaş küçük bir kitaptan fısıltı ile Arapça bir şeyler okuyordu. Onun o telaşına bakınca, bir an 'Ulan biz nereye gidiyoruz? Macera derken bu sefer harbiden yaktık kendimizi' diye düşündüm. Arapça duaları onun kadar bilmiyordum ve Hasan Şaş'ın yaptığı gibi "Allah'ım bu arkadaşın yaptığı tüm dualara katılıyorum" dedim
"Ona nasıl baktığımı bilmiyordum ama o bana her zaman olduğu gibi nefretle bakıyordu. O an bakışlarımdan küçük bir çocuk fırladı, gözlerinin içinde küçük bir sevgi aradı ama bulamadı. Sonra kendime öfkelendim. Böyleydi işte, ne bekliyordum ki?"
Bana inandı mı inanmadı mı bilmiyorum ama ağrılığından dolayı pek konuşacak hali yoktu. Fen bilgisi dersinde hocamızın anlattıklarını hatırlamasam da ne yapacağımı neyi uygulayabileceğimi hiç bilmiyordum ama şunu biliyordum ki fenalık ettiğim arkadaşım hiç de iyi bir halde değildi...
