Raif ile ilgili sözler

Tanzimat'tan Cumhuriyetin ilk yıllarına değin ortaya çıkan sanat ve edebiyat akımlarının başlıca temsilcileri büyük ölçüde kırklı yaşlarda ölmüşlerdir. Bunların erken göçüşlerine bazı hastalıklar neden gösterilse de yönetim baskılarının yol açtığı hak ve özgürlüklerin kısıtlılığı, ülke geleceğinin belirsizliğinden kaynaklanan kaygılar, geçim

sıkıntıları vb. bu çok duyarlı kişilerin yaşamlarının uzun sürmesini engellemiştir.

Türk edebiyatında, erkeklere göre sayısı pek az olan kadın şairlerin en önde gelenlerinden İhsan Raif Hanım ise yukarıdakilerden çok daha talihsizdir. Çünkü o diğerlerinden ayrı olarak toplum, baba, koca baskılarına katlanmanın ötesinde; ayrılıklarla arada kalıp

incinen üç çocuğunu mutlu kılmak için de uğraş vermiştir.

İhsan Raif Hanım, Ali Beye isteyerek varmamış: Raif Paşa ailesinin ün ve varsıllığına göz diken bu İnhisarlar memuru, ailenin hizmetlilerinden iki kara Kalfa kadını kandırmış; onların yardımıyla çocuk sayılacak yaştaki kızın odasına kısa süre girip çıkmayı başarınca, çok öfkenen Raif Paşa, İhsan Hanım'ın diretmesine aldırmayarak ikisini evlendirip İzmir'e

sürmüştür. İhsan Raif düşürüldüğü bu durumla ilgili beyitler bırakmıştır:

Bana çok karalar sürdün, çıldırdın iftiharından;
Korkmaz, mısın behey zalim mazlumun inkisarından?
III. Defter. 1/b

Sabreyle Ali, bir gün olup mat olacaksın;
Ölsen dahi sen lanet ile yad olacaksın.
III. Defter, sağ kapak içi

Söz ve yazılarındaki tutarsızlıklar sonucu kendisine verilmiş "Feylosof" sıfatını hak ettiğini doğrularcasına, 1920 yılında Sevr'i imzalayanlar içinde bulunan Rıza Tevfik'in düşüncesizliğini, İhsan Raif Hanım sanki çok önceden sezmiş, yeri gelince de mani tipindeki başarılı şiiriyle onu iğnelemiştir. Ancak maddi karşılığı az çok ödenmiş de olsa İhsan Hanım,

şiirle ilgili bir yığın bilgiyi Filozoftan öğrenmiştir.

Bir kalyonun manevra kabiliyetinin göstergelerinden biri de omurga uzunluğunun genişliğine oranıdır. İdeal bir kalyonda bu oran 3:1 olarak ifade edilmekteydi. Yukarıda zikredilen kalyonlarda ise bu oran 2,73:1 ile 3,15:1 arasındadır. Osmanlı kalyonlarının geneli için bir kanaate varmamıza elimizde bulunan az sayıdaki örnek imkân vermemekle birlikte 18. yüzyılın sonunda Mahmud

Râif Efendi tarafından yazılan eserde, eskiden beri Tersâne-i Âmire ve diğer yerlerde inşa edilen kalyonların uzunluklarına oranla genişliklerinin fazla olduğu ve bundan dolayı manevra kabiliyetlerinin sınırlı kaldığı bilgisi verilmektedir.