Sevip sevip yâri ele kaptırmak
Kara bahtın bana eski işidir.
Ömrümdeki yıllar kadar yâr sevdim
Her biri bir başkasının eşidir.
YOKLUK
Neredesin?
Şimdi ürkek, sığınmış sessiz
Hangi bağın bülbülü
Hangi gülün sesisin
Bilinmezdin
Bilemezdim seni
Sesin gündüzde gizliydi
Nefesinde rüzgâr
Geceyim sana şimdi
Yine sen yine yıldızlar
Hakikatin eşiğinde yüreğim
İnceden, sessiz sancın
Kararmış bahtın kollarında
Ben yine sana
yalnız
Sana ürkek, hayaline sığınmış
O dünya ki hem bir noktadır, hem birçok nokta taşır üstünde. Hayatımın son noktasına gelmeden hayata düşürdüğüm bir notun püf noktasını alırsınız elinize ve onu elinizden düşürmeden okur, bitirirsiniz. En son sayfasını kapadığınızda ise, onun üstünden bakıp durmakta olduğunuzu anlarsınız. Aslında her kitap böyle tepeden bakan gözlerle okunur. O, bir iki
kitaptır, bir iki talihli kitaptır, içine girilip okunan. Bu büyük bir hattır ve kim bilebilir bize bahtın böylesi nasip olur mu? Kim bilir, belki...
Unutulmuş güzel şarkılar için
Ak saçlı başını alıp eline,
Kara hülyalara dal anneciğim!
O titrek kalbini bahtın yeline,
Bir ince tül gibi sal anneciğim!
Necip Fazıl Kısakürek