görmedi ile ilgili sözler

Aşkın içime sığmaz oldu.
Yollara mecburum.
Kalbim adınla mühürlü
Yüzünde sürgünüm.
Çok gönül görmedi bahçeni,
Kokusundan sarhoşluğum.
Bu savruluş beni hiç kesmedi.
Ne yana dönsem, nereye gitsem,
Bu ten, bu beden değil sahibim.
Aşkındır döndürüp getiren...

Şiirim bestelendi. Dinlemek isteyenler instagram sayfama

davetli

ZEYTUN MERSİYESİ
Dinleyin ağalar, destanım kısa,
Elbet alırsınız, kıssadan hisse,
Penahgâhımızdır, Hazreti İsa,
Zeytun'un methini söyler Dehhani.

En evvel cenk Bertiz'de oldu,
İkincide asıl kışla vuruldu.
Üçüncüde ÇUKURHİSAR vuruldu,
Dördüncü ANDIRIN çekti figanı.

Beşincide Yenicekale vuruldu,
Altınca

GEBEN'de TÜRK'E ZULMOLDU,
Yedincide büyük büyük cenk oldu,
Asker mağlup olup terk etti canı.

Ulu Portogime kışlaya indi,
Çekip kılıcını elinde tuttu,
Zabitler yeniden haçını öptü,
Miralay methetti Ermeniyan'ı.

Bölüğü başında kılıç elinde,
Haçı da göğsünde dua dilinde,
Asker "eyvah " deyip teslimlerinde,

Ubudiyetleri fert befert oldu.

Zabitlerin yirmibeş hatunları da,
Denildi emanet siz ruhaniyana,
Korkman teslim olun bu emin cana
Haç göğsünde tamdır onun imanı.

Peder Portogime'yi dersen,
Ata bindiğinde mert, lâkin görsen,
Cenk vaktinde çokça düşmanı öldüren,
Cesurluk verirdi aziz Dehhani!

Zeytun yiğitleri

kışlaya geldi,
BARON AĞASlLER şaduma oldu,
Askerden "eyvah" sesi duyuldu,
Asker olup teslim bastı figanı!

Zeytun'da o gün yer gök inledi,
Kışlanın askeri figan eyledi,
Elbette Tanrı'da "Hay imiş" denildi!
Yeniden tazelendi Ermeniyan dini!

Sonradan Merkinan kışlaya geldi,
Üçyüz nefer ile kumandan sardı,
Hücumla

ordunun kökünü kırdı,
Laşelerin atıp kaçtılar yani!

Çarıkoğlu Avak Bozbayırlıdır,
Kışlayı aldıran onun fennidir,
Ne maksatla ise şehid kendidir,
Öldüğünde elbet koptu figanı!

Zeytun tepesinde üç dörtyüz kişi,
NAZARET ÇAVUŞ'tur kumandan başı,
BİNLERCE GENÇ TÜRK'ÜN sayısız naşı,
Çerkezler dediler

vallah emanı!

Hem Bertiz çayında döğüşen kendi,
Binbir kır atına karşıya durdu,
BARON HINÇAKlSTLER bu hali gördü,
Dediler görmedik böyle aslanı!

Yenidünya Eğya bir kolu bastı,
"Ya Surp Pırgiç" deyip çok asker kesti(!)
Osmanlı Ordusu'nun kökünü sarstı,
Redifler firarla kurtardı canı!

Batoğlu Serkisle,

Hacı Artin Aznemyan,
Mahallece cümlesi de kahraman(!),
Düşman için yaman dersek, pek yaman,
Cenklerde sıtkile döktüler kanı!

Methedelim Panos Çolakyan'ı,
Saldırdı orduya kara duyanı,
Onsekiz saatlik tüm Andırın'ı,
Vurup harabetti Türk-Müslümanı(!),

Yeni dünya, Nişan, Panos, Çakıryan,
Andırın'da oldu cenkleri

yaman,
Hücum zamanında sarsıldı asuman,
Tüfenklerden çıkan renkli dumanı!

Aşık Nişan, Bedros, "GÂVUR" namı,
ALACA MANUEL OLDU BİRİNCİ(!!!)
Hay fedailerden intikam öcü,
ANDIRIN TÜRKLERİ TATTILAR ACI!

Baron TERSEMEKESYAN GEBEN'İ SARSTI,
TUTUP MUHAMMEDi İLK DEFA KESTİ,
ANDIRIN'DA TÜRK'Ü GAYRETLE BASTI,
FİGANLARI

TUTTU ARŞI RAHMANI!

Fersenli rahip oldu zorbacı,
ANDIRIN AĞASI HİSSETTİ ACI(!),
Türk kızları teslim oldular bacı,
Dediler doğrudur İsa imanı(l)

Şu Andırın'daki Ermeni mahpusu, i
İmdada çağırdı Portogimyosu,
KATLETTİLER DAHİ YUSUF ÇAVUŞ'U,
Ölümden kurtuldu, mahpuslar canı!

Bu hücumları hep tümden

gördüler,
Yenicekale'ye imdad geldiler,
Latin ruhbanları hep kurtuldular,
Cümlesine oldu birden handanı!

Latinler sonradan Zeytun'a geldi,
"HAY İLE BİRLİKTE ÖLÜRÜZ" dedi,
Kurtarılan Şemmas rahipler idi,
Metholundu Zeytunlu'nun imanı!

Zeytun'da misafir çok "HAY" var idi,
Cenkçi az, ama pek yiğit var idi,
CELLAT ESMALYAN

çok asker yedi,
Encam sehid düşüp gördü imanı!

Avrupa'dan mahsus bize gelenler,
Şöhretleri ise HINÇAK BARONLAR,
Millet için bunlar fedaidirler,
HAYKAZYAN neslinin hep kahramanı!

BARON ABAH DEDİ: "TÜRK'Ü KIRALIM"!!),
Eski mülkümüze sahip olalım,
Aslan gibi muharebe kuralım,
Kaldıralım aradan, birden dumanı!

Baron Hraçya ise pek cesaretli,
Cemaline baksan aslan süratli,
Millet halâsına gayet azimli,
"Vuralım" der idi, çıksın dumanı!

Mleh, Nişan, Garabet fedailer,
İyice şecaat ibraz ettiler,
Haylice Türkler'e kurşun vurdular,
ÇOKÇA AĞLATTILAR TÜRK MÜSLÜMAN'I!

Yüz on bin askere Zeytun'un bini,
Kırk beş günde tamamladı bu

cengi,
Paşa mağlup olup değişti rengi,
Dedi: "rezil oldum" yazık bu şanı!

Hınçak, Troşak yiğitler ve gayrileri,
Milletin uğruna can fedaları,
Avrupa teveccühünü hep kazandılar,
Ermeni bu işte görmedi kanı!

Aşık Ferdi, bu destanı söyledi,
İnip aşkın deryasına boyladı,
TÜM HAVADİS AVRUPA'YA YAYILDI(I),

ZEYTUN "FATİH OLUP"(!!!) kaldı unvanı!...

Yüreğim bir kartalın pençesinde, Azıcık daha kavrasa, parçalanır. Keskin bakışları yüzümde ve gözlerimde Canıma göz koydu kesin alır. Tüyleri, can alan meleğin siyah kanadından.. Kuvvetini sonsuz bir güçten alır. Demir kapılar ve mesafe, Onun için, tül bir perde. Nefesi, çağrı gibi seherde… O avlarına değil, avları ona koşup varır. Direnecek hâli yok ki

canımın, Bir adım daha gelde boğazımdan taşır.Yaralayan sensin, beni ey sevgili
Yağmura hasret bir güle çevirdin beni Kabeyi yedi kez dönsen tövbe etmeden Allah artık cennetine alır mı seni?"Aşkım ki, Kâbe duvarları kadar sağlamdı. Yüreğim Hacer’ül-Esved kadar kaldı. Bana haz veren o sevgili, Neden asıl dışarı taşanı anlamadı? Plastik güller solmaz, ey

sevgili! Sen, gerçek olduğun için soldun. Sonra, hangi delile dayanıp da Bana karşı öfkeyle doldun?Seni besleyen toprağa, çevirdin dikenlerini. Görmedi gözüm, dikenlerin kapattı gülleri. Söyle, neden yüz çevirip, kayboldun?"
Kaybolmak ister miydim gözünden? Git, diyebilir miydim sana ebediyen? Kaldıramadım ihanet etmeni. Bu yüzden istedim, uzaklaşıp gitmeni.."