Şia ile ilgili sözler

Fakat esefle söyleyelim ki Şîa hakkında söz söyleyenler, yazı yazanlar, bu mezhebe ait bilgilerini, bu mezhebin kitabından değil, Berberi İbni Haldûn’dan yahut Endülüslü Ahmet ibni Abdu Rabbih’ten ve bunların benzerlerinden edinmişlerdir. Halbuki hem yer bakımından, hem verdikleri bilginin iftira ve taassupdan doğması bakımından bunların, Şia inançları ile hiçbir

ilgisi yoktur. Bunların hiçbiri Şia kitaplarına müracaat etmemiştir; onlara uyanlar da böyle bir zahmete katlanmayı akıllarına bile getirmemişlerdir.

Şia mezhebinin Abdullah ibni Sabâ ile başladığı da Şia aleyhinde bulunanların boyuna söyledikleri, yaza durdukları sözlerden, yazılardan biridir. Halbuki Şianın rical kitaplarında, yani Hazreti Peygamberden ve İmamlardan hadis rivayet edenlerle o çağlar da yaşayanların hal tercümeleriyle mezhep ve meşreplerini, inanılır veya inanılmaz olduklarını inceleyen kitaplarda bu

adam ve benzerleri, Îmamlar tarafından da, Şia tarafında da lanetle anılır ve bunların, Şiâ-i İmâmiyye ile hiçbir ilgisi yoktur.

Mehdilik inancı İslamiyetin ilk dönemlerinde ortaya çıkmış ve zamanla diğer inançlardan etkilenerek farklı bir hüviyet kazanmıştır. Sıffın Savaşı esnasında Ali taraftarları hazreti Ali'ye Mehdi derken karşı taraf da Muaviye için aynı ifadeyi kullanıyordu.
Ahmet Emin, Duha'l-İslam adlı eserinde, Mehdilik inancını ilk ortaya koyanların Şia olduğunu, Emeviler ile

Abbasiler'in de onlardan bu inancı aldıklarını kabul etmektedir. Uzun süre muhalefette kalarak iktidar ümitlerini yitirmeleri, Şia'yı bu inancı ortaya çıkarmaya iten en önemli psikolojik nedendir. Böylece onlar, bu inançla siyasi isteklerini ve hilafetin bir müddet sonra kendilerine intikal edeceğini dile getiriyorlar ve kamuoyundaki Şii devlet özlemini canlı tutabiliyorlardı.

-Bugün ehl-i Beyt sevgisi ile ve şia ile ilgili bilgilerin de din dersine girmesi ile ilgili tartışmalar oluyor...

Şimdi, güzel olsun ama bunu samimiyetle koymuyorlar. Niye koyuyorlar? Türkiye'deki alevilerin biraz başını okşamak için bunu yapıyorlar. Din kitaplarına ehl-i Beyt gerçeği yerine kızılbaşların safsatalarını koymak istiyorlar. Bu, dinin gerçeği değil

ki!

Hz. Ali'nin Küfe'de öldürülmesinden sonra Şia Hareketi, Irak'ta üslenmeye başladı. Bu dönemde Küfe şehri Şiiliğin en önemli merkeziydi. Böyle olmasında Hz. Ali'nin evinin orada olmasının da etkisi vardır. Çünkü Hz. Ali Küfe'yi başkent edinmişti. Şia'nın esas kırılma noktası Kerbela olayıdır. Bu olay sonrasında Hz. Ali'nin ailesine karşı hissedilen duygular siyasi

bir akideye kayarak, gasp edilen hilafetin mutlaka alınıp yeniden Hz. Ali'nin ailesine verilmesi şekline dönüştü. Bu inancın sonucu olarak Emeviler ve Abbasiler döneminde Ehli Beyt mensupları tarafından zaman zaman isyanlar çıkarıldı.