Serge Lesourd sözleri

Güncel çerçevemiz içinde aşk nesnesi ya da bağ nesnesi, ancak ruhsal olarak tatmin eden ve en azından ruhsal olarak hakkımızın olduğu bir nesneden ziyade, alınıp satılan, değiş tokuş edilebilir bir nesneye dönüşmüştür. Böylesi bir çerçevede ilişkinin ötekisine , yakınımıza yönelttiğimiz arzu da yitip gider. Arzu, aşka özgü olan arzunun arzusu olarak değil,

gerçeklik nesnesine duyulan arzu olarak yapılanır.

Kapitalist söyleminin söyleyeni, yani öznesi yoktur. Aynı şekilde Marksist analizler yeniden ele alınırsa kapitalist söylemin ötekisi konumunda- Marks’ın deyimiyle proleter-proleteryanın öznesi de yoktur, söz konusu olan öznel bir yer değil, bir kitle, bir birliktir. O halde kapitalistin söyleminde muhatap olmadığı gibi söyleyen de yoktur ve dolayısıyla Kapitalistin söylem

yapısından beklenecek bir öznellikte yoktur.

“Haset dolu bakış, öznenin kendi kendisini yok eder” Ötekinin tahammül edilemez bakışı, öznenin ötekiye yönelttiği haset dolu bakışın dönüşü olarak anlaşılmalıdır. İster “banliyö savaşları” içindeki ergenler ister “ kabile rekabetleri” içindeki yetişkinler olsun, öznelerin narsisistik şiddetinin merkezinde bu haset yüklü bakış bulunmaktadır. Haset,

insan öznenin kendi evindeki zevke bir başkasının katıldığını gördüğü zaman duyumsadığı ilk histir.

İntihar girişimlerindeki (bireysel ya da toplu) artış, anoreksiklerde olduğu gibi yaşamın içine girmeyi reddedişin yoğun biçimde artması, jiletleme ya da body-art’ların gösterdiği gibi bedende sınır çizgisi bulma girişimi, tıpkı bombasıyla kendini havaya uçuran teröristin “devrimci ölümü” gibi, insanların kapitalist söylemin oluşturduğu zalim sanal Öteki’nin

etkisinden kurtulma girişiminin moren işaretidir.