Mehmed Said Aydın
Mehmed Said Aydın

..dans edemediğim bir devrim var orda bir yerde, neresiyse orası
orda şivan perwer dotmam diye bir şarkı söylüyor amcasının kızına
kuzen değil, amca var onun çocukları var ve onlara bazen şarkı yazılıyor böyle
Roxanne diye bir kadına da yazılıyor, araya okyanuslar falan giriyor
dans edemiyoruz, devrim olmuyor, devrim olmasa da edemiyoruz dans ...

Mehmed Said Aydın
Mehmed Said Aydın

Ben dünyaya karşı mahçup olmakla meşhurum, unutmamakla ve hicapla.

Mehmed Said Aydın
Mehmed Said Aydın

"İnsan düşe göre öğreniyor, kusur demek neyin cüreti?"

Mehmed Said Aydın
Mehmed Said Aydın

Ayşe Şan ile Madlen Araratyan söylüyor, bitti çok üzgünüm üç defa
Gül değildim ki solayım.

Mehmed Said Aydın
Mehmed Said Aydın

"birinin gözüne gözüne bakmak, bakıp bakıp durmak cüreti
sokak başlarında ikilemelerle sekerek yürümek cüreti fiileri
fiilleri yüksek sesle konuşmak cüreti inanılmamak cüreti inanmak cüreti
...
kaç kış geçti?"

Mehmed Said Aydın
Mehmed Said Aydın

"İnsan alışıyor her şeye."

Mehmed Said Aydın
Mehmed Said Aydın

"seninle uzun uzun konuşmak, ben sana hep anlatmak sen beni hep dinlemek
sen beni en çok anlamak sen beni hep en çok anlamak ama fakat gene de
ben sana bu şiiri, böyle seslene seslene düşünmüş müydüm hiç?
bazı sözleri yanlış insanlara mal ediyorlar ya, hani bozuluyoruz
ne bileyim işte, internet diye bir şey var ya, hani sen nasıl istersen o kadar

sen bir şeyi ne kadar istersen o kadar dahil edersin hayatına"

Mehmed Said Aydın
Mehmed Said Aydın

"kaldı bende bir, kaldı bende bir ağlanmış peçete
kaldı bende kötü bir türkçe, kaygulu bir türkçe de
bende yürek sızısı da kaldı; bu kısmı gülmeden okuyoruz
bende çünkü bir yürek sızısı da kaldı, ah etmeden aldığım ahlarla
kalmadı bende ip, kalmadı bende iyilik dilekleri
bir türkünün en güzel yerinde hatırlanmak da kalmadı bana"

Mehmed Said Aydın
Mehmed Said Aydın

"kitaplar okundukça anlaşılıyordu ya hani, hayat yaşandıkça ne oluyor
mavi etiketler görüyorum her yerde isimler görüyorum harf harf
bir şarkı hep çalıyor, ben bir şiiri hep düşünüyorum yaşamıyorum hayat
ıska demek isterdim, diyemiyorum, hudutlarım var bunlarla hayat bir
orda bir yerde dans edebilmek var, devrim de var sonunda birbirimiz hani o"

Mehmed Said Aydın
Mehmed Said Aydın

"Yumdum gözümü dünyaya otuz yıldır bütün sokaklarında bağırdığım bu düzlükte sesimi emanet ederek sesimi benden sonrakilere ve benden öncekilere emanet ederek dünyada dünyalık hiçbir şey bırakmadan sadece saçım ve sakalım ve iki satır çalım çaputumla yumdum gözümü dünyaya sessiz sessiz içimden hep aynı şeyleri bağırarak hep inanarak hep inanarak dünyanın

bütün müziklerine ve bütün kuş seslerine ve devrime ve toprağıma ve bu toprağa asfalta değil ağlamadan ağlaşmadan hiç"