Tut ki Ali’den sana miras kaldı Zülfikar. Sende Ali’nin yüreği yoksa Zülfikar neye yarar?
Seneler sürer her günüm,
Yalnız gitmekten yorgunum;
Zannetme sana dargınım,
Ben gene sana vurgunum.
Başkalarına gülsem de,
Senden uzakta kalsam da,
Sevmediğini bilsem de
Ben gene sanavurgunum.
Dağları aşınca başım,
Geri kaldı her yoldaşım,
Gel sevgilim, gel kardaşım,
Ben gene sana vurgunum.
Gönlüm seninkine yardı,
Aynı şeyleri duyardı;
Ayaklarımız uyardı...
Ben gene sana vurgunum.
İtilmiş, tekmelenmişim,
Doğduğum günden yanmışım,
Yalnız sana güvenmiştim;
Ben gene sana vurgunum
Benim için yapılacak ne iş kaldı ki?
Yerimizi boşaltsak da dünyaya yeni geleceklere yer açsak...
“ Benim için yapılacak ne iş kaldı ki? Yerimizi boşaltsak da dünyaya yeni geleceklere yer açsak... “
Geçmedi yare sözümüz,
Yollarda kaldı gözümüz,
Yere çalındı yüzümüz,
Böyleymiş kara yazımız.
.
''Benim için yapılacak ne iş kaldı ki?'' diyordu.
''Yerimizi boşaltsak da dünyaya yeni
geleceklere yer açsak...''
.
"Benim için yapılacak ne iş kaldı ki?" diyordu. "Yerimizi boşaltsak da dünyaya yeni gelenler için yer açsak."