Kadircan Yüce
Kadircan Yüce

Cigarayı bırak deyip duruyor ısrarla,
Anlamıyor ki nedenlerini.
Uzaklar daha bi' yakın geçmişlere,
Ya da mırıldanan cümlelere...

Postmodernist olasım var bu gece,
Yıldızlara isim takıp fabllar yazasım var.
Bırak şimdi cigarayı,ağaçların kollarında
Sallanarak uyuyalım mı?

Ardımda koskoca bir şehir bıraktım ben,

Yıldızlara olta mı atamam sanıyorsun,
Yazım hataları hepimiz için,ademoğlu bu,
Bütün " şeyler" ayrı şu sıralar, insanlar gibi...

Merak etme , öksürüklerim dumandan değil,
Eski alışkanlıklarımdan olsa gerek.
Nar yemeği bıraktım, içi bin bir türlü...
Artık nar suyu içiyorum, daha az taneli.

Dedim ya saçmalamak farz bu

gece bana,
Anlamları sen yükle gemilere,ardından el salla .
Hatıralar var içlerinde,kırmızı kurdeleli
Artık şansına ne çıkarsa...

Olmaz deme bana ,şiir kılıklı satırlar bitiyor,
Son noktalar yol kesiyor sahte gülüşlerde.
Keşke aşık olmasaydım,aşık olmasam da sakal bırakırdım,
Sözüm hep dinlensin diye.

Cigarayı

bırak deme bana
Eğer bırakırsam şiire başlarım,
O daha kötü.

Kadircan Yüce
Kadircan Yüce

Kendimi şarkılara verdim bu aralar,
Bardağımda dertlerim.
Elimde cigaram,
Gözlerim hep uzakları seçer oldu
Titreyen mısralarımda,
Seni düşünürüm...

Sessizim bu aralar,
Konuşmaya mecalim yok gibi
Susuyorum...
Dudaklarım hissiz,dilim sancılı
Dalıp gittiğim bulutlar gibi beyaz...

Gecelerim uykusuz saatler

zinciri,
Haşim gibi takıntılı , onun gibi korkak...
Her bir adımım ürkek.
Bir de baktım akşam olmuş,
Ben kızıl havaları seyrederim.

Yeni bir gün daha eskir buralarda ,
Dostlar hatırlanmaz,eskiler uyur,
Ben bu araların içinde sıkışıp kalırım,
Kimsenin haberi yok.

Kadircan Yüce
Kadircan Yüce

Başkasının hediye ettiği deftere
Sana ait şiirler yazıyorum,
Hepsi bu.

Kadircan Yüce
Kadircan Yüce

Ben delikanlı çağımda öğrendim,
Ağlamanın rengi yokmuş...