19. yüzyılda Osmanlı silah sanayii, yaygın kanının aksine, Avrupalı çağdaşlarından çok geride değildi.
Askerî tarih, askerlik ve strateji biliminin temel gözlem alanıdır.
Türkler, askeri zayıflıklarına rağmen topraklarından feragat etmeleri söz konusu olduğunda, geleneksel inatçılıklarını gösterdiler.
Anderson (İngiliz Tarihçi)
Askerî tarih, milli gücün elemanlarından olan askerî gücün oluşturulması, geliştirilmesi ve kullanılmasını ve bu süreçte diğer güç unsurlarıyla olan ilişkilerini inceler.
Abdülhamit iktidarında izlenen denizcilik stratejisi, "donanmanın Haliç'te çürütülmesi" veya bunun tamamen aksi görüşler çerçevesine sıkışmaktadır.
Esasen İkinci Dünya Savaşı ile birlikte topyekûnlaşan ve toplumun bütün kesimlerini etkileyen savaş olgusu, sadece tarih değil bütün insan ve sosyal bilim disiplinlerinin araştırma gündemlerine girmeye başlamıştı.
Türkiye'nin İkinci Dünya Savaşı'na muharip bir taraf olarak girmemiş olması, askerî araştırmalar ve onun bir şubesi olarak askerî tarih alanında Birinci Dünya Savaşı'ndan kalma resmî kurumsal tekelin sorgulanmaksızın devamına yol açtı.
Osmanlı Devleti’nin coğrafi bir derinliği vardı.
