Bir bebeğim olduğundan beri kendimi fazlasıyla bir bebek gibi hissediyordum. Bebeğimin bakımını üstlendikçe, birinin de bana bakmasını, beni beslemesini, beni giydirmesini, beni sallamasını çok istiyordum.
![Eliette Abecassis](images/avatarlar/pexels-riccardo-bresciani-307.png)
![Eliette Abecassis](images/avatarlar/pexels-marius-venter-165.png)
– Sonuçta her şey düzene giriyor.
- Düzene giriyor da hangi düzene? Bir çocuk yaptıktan 6 ay sonra boşananların düzenine mi, ya da sorunlarını çözmek için bir başka çocuk daha yapanlarınkine mi? 7 yıllık evlilik ve 3 çocuğun ardından ayrılanların düzenine mi yoksa üç çocuk yapıp, yirmi yıl birlikte yaşayıp, çocuklar büyüyünce ayrılanların düzenine mi?
2 çocuk yapıp artık birbirlerini sevmeseler de ayrılmaya cesaretleri olmadığı için bir arada yaşayanların düzenine mi ya da çocukları olan, birlikte mutlu olmadıkları için kendilerine metresler ya da âşıklar bulanlarınkine mi? Ya da mutsuz bir aile yaşantısından ötürü kendini işe verip onları daha az görmek için sık sık yolculuklara çıkanlarınkine mi? Bu
örneklerin hepsi mevcut ama çocukları olup da hâlâ birbirine âşık olan bir tane çift tanımıyordum. Bir tane bile.
![Eliette Abecassis](images/avatarlar/pexels-leonie-fahjen-928.png)
Doğurmak üzereyim. Arkamda bir ses, bir nefes duyuyorum. Nicolas. Bu işler böyle: Âşık olarak başlıyor ve ayağınız üzengide ona bakıyorsunuz. Karşısında hapşıracağım diye ödünüz patlarken, şimdi bacaklarınız iki yana açık, bir yandan kan akarken, büyük doğum sarsıntısı içinde cinsel organınız ortada, karşısında duruyorsunuz.
![Eliette Abecassis](images/avatarlar/pexels-riccardo-bresciani-307.png)
Neden çocuk yapılır? “Aşk”tan “sıkıntı”dan ve “ölüm korkusu”ndan. Hayatın üç temel birleşeni.