Bilhassa tahammül edemediğim bir şey, kadının erkek karşısında her zaman pasif kalmaya mecbur oluşu... Neden?
Hiçbir insan seven bir insanın karşısında alakasız olamaz.
Macide etrafındakilerde hoşuna gitmeyen herhangi bir şey gördüğü zaman aklına ilk olarak, "Acaba ben de aynı şeyi yapıyor muyum?" düşüncesi gelirdi. Fakat arkadaşlarından hiçbirinin, ömründe bir defa olsun, kendini böyle bir sualin karşısında bırakmadığı muhakkaktı.
Bilhassa tahammül edemediğim bir şey, kadının erkek karşısında her zaman pasif kalmaya mecbur oluşu...Neden? Niçin daima biz kaçacağız ve siz kovalayacaksınız?.. Niçin daima biz teslim olacağız ve siz teslim alacaksınız? Niçin sizin yalvarışlarınızda bile bir tahakküm, bizim reddedişlerimizde bile bir âcz bulunacak?
Bir insanın bütün varlığıyla, karmakarışık ruhu, esrarı, çözülmemiş vücudu, arzuları, itiyatları, ihtirasları, hülasa her şeyiyle size teslim olması, size iltihak etmesi ne muazzam bir şeydir!
Dünyanın bu en harikulade hadisesi karşısında kimse hareket ihtiyarına malik değildir. Buna hakkı yoktur.
Bütün çekingenliklerim yok olmuştu. Bu kadının karşısında her şeyimi ortaya dökmek, bütün iyi ve fena, kuvvetli ve zayıf taraflarımla, en küçük bir noktayı bile saklamadan, çırçıplak ruhumu onun önüne sermek için sabırsızlanıyordum.
Beni yüzde yüz doyurmayan, bana tam manasıyla lüzumlu görünmeyen şeyler yapmak, beni kendi gözlerimde küçültüyor... Bilhassa tahammül edemediğim şey, kadının erkek karşısında her zaman pasif kalmaya mecbur oluşu...
İçlerinin esneyen boşluğu karşısında ancak başka insanları hor görme ve saygısızlık etmek, onlara gülmek suretiyle kendilerini tatmin edebiliyorlar, kişiliklerinin farkına varıyorlar.
Şu saadet karşısında duyduğum korku...
