Teslim olan kimse tez zamanda kemale erer.
İtiraz ve şüphe eden düzde yolunu kaybeder.
Biz insanı değil fikirleri değiştirmeye niyet ettik. Şu sözümüzü şiar edindik;
Kötü insan yoktur, kötü fikir vardır.
Fikir düzelince, insan da düzelir.
Özenti girmiş içine,
Ateş saçmış çevresine,
Moda demiş hepsine,
Dönmüş kül kedisine.
Atmış çöpe ekmeği,
Hanım beğenmiyor kimseyi,
Sürmüş ruju, sürmeyi,
Bilmiyor koca kıymeti.
Avrupa girmiş beynine,
İnanmış günden güne,
Girmiş batağın içine,
Dönmüş kül kedisine.
Her bulduğun kaba dolacaksın,
Sonra adını İslam koyacaksın,
Bilesin yok böyle bir İslam.
Münafığın yeri cehennem vesselam.
Ne dünya, ne ahiret isterim.
Dilerim daim, Allah olsun her nefesim.
İnsan dalları kırılmış bir ağaca benzer,
Her dökülen yaprakla ömürden bir gün düşer.
Eşini evde,
İşini işte,
Nefsini kapının eşiğinde,
Bırakda gir içeriye
Ne kültürümüzde var, ne dinimizde yeri.
Kutlayıp yılbaşını, yakmayalım ateşimizi.
Söndürelim ışıklarımızı, kapatalım evimizi,
Benzetmeyelim Hıristiyanlara kendimizi.
Şirk kimi zaman, putlara tapanların (putperestler), kabirlerde yatan ölülere ve gayptaki kimselere yalvaran kimselerin yaptıkları gibi, açık şirk olur. Kimi zaman da, Allah Teâla’dan başka ilahlara tevekkül eden (onlara güvenen) kimselerin veya münafıkların şirk ve küfrü gibi, gizli şirk olur.
Olma keser gibi, hep bana hep bana.
Olma testere gibi, bir sana, bir bana.
Ol rende gibi, hep sana, hep sana.
Ben benim değilken nasıl olsun dünya benim,
Dünya denen mezbelede varın biraz da siz eğlenin.
