zıddına ile ilgili sözler

Shakespeare , paranın iki özelliğini açığa çıkarır:
O , göze görülür Tanrı 'dır, tüm beşerî ve doğal niteliklerin zıddına dönüşmesi , şeylerin evrensel bozulması ve çarpıklaşmasıdır; yan yana gelmesi mümkün olmayan şeyleri birbirine yakınlaştırır.
İnsanlar ve halklar arasındaki evrensel orospu , evrensel deyyustur.
Paranın tüm beşerî ve

doğal özellikleri çarptırma ve bozma , yan yana gelmesi mümkün olmayan şeylerin yakınlaşma gücünün -bu ilahi gücün - kaynağında , onun insanın yabancılaşmış , dışsallaşmış ve kendini dışsalllaştıran "tür" oluşu yatar . O insanlığın dışsalllaşmış yetileridir.
Bir insan olarak yapamadıklarımı , yani bireysel melekelerimin yapamadığını , para

vasıtasıyla yapabilirim. Böylece para bu melekelerin her birini , olmadıkları şeye , yani zıddına dönüştürür.

Ben çirkinim , fakat kendim için en güzel kadını satın alabilirim. O halde çirkin değilim ; çünkü çirkinliğin etkisi ,itici gücü , para tarafından bertaraf edilmiştir. Bireyselliğimde topalım ; fakat para bana yirmi dört bacak tedarik eder; o halde topal değilim. Ahlaksız, sahtekar, vicdansız , kalın kafalı bir adamım ; fakat para şereflidir ve o halde sahibide öyledir

. Para en iyi şeydir, o hâlde sahibi de iyidir. Dahası , para beni sahtekâr olma derdinden kurtarır; o halde dürüst olduğum farz edilir. Aklım çalışmaz; fakat para her şeyin hakiki aklı ve ruhudur - o halde , paranın sahibi nasıl akılsız olabilir ki ? Dahası , kendine zeki insanlar satın alabilir ; zeki insanlar üzerinde güce sahip olan kendisi , o insanlardan daha zeki

değil midir? Para sayesinde insan kalbinin arzuladığı her şeyi yapabiliyorsam, tüm insanî yeteneklere sahip değil miyim? O halde para , tüm yetersizliklerimi zıddına dönüştürmez mı ?

"...insan doğası ve insani varoluşla alakalı olan bu belirsizlik ve çaresizlik, zamanımızın bir özelliği değil midir zaten? Her zamankinden daha fazla sarsılmış olan bilincimizin ve uzlaşma tanımaz, delici sorularımızın karşısında, diğer bütün cevaplar da başarısız kalamazlar mı? Kendi olasılıklarının zıddına gelişen cevaplar da yetersiz kalmazlar mı? Peki bu

durumda ne yapılmalıdır?"