olmasalar ile ilgili sözler

Elle tutulamayacak kadar ince, asla yırtılmayacak kadar sağlam bir ağ halinde onları saran bu can sıkıntısı, biraz dikkat edilince, kahkahalarda boş bir çınlama, gözlerde soğuk bir alakasızlık halinde kendini gösterir. Söyleyen de, dinleyen de o anda başka bir şey düşünüyor gibidir, halbuki hiçbir şey düşünmezler. Ama bundan şikayetçi değildirler; hatta canları

sıkıldığının bile farkında değildirler. Boş da olsa gülerler ve hallerinden memnun olmasalar da, hayatlarında bir değişiklik istemezler.

Herşeyi açıkça ve kandırmacaya sapmadan söylemek gerekir. İşçi sınıfı toplumda he ilerici değişikliğin, özellikle onun sosyalist dönüşümünün temel gücüdür.

Çünkü en doğrudan ve ağır biçimde sömürülen ama aynı zamanda en örgütlü, en deneyimli, en mücadeleci ve en sağlam olan odur.

Ama bu değişimlerle ilgilenen tek güç o değildir.

ve buna da tek başına ulaşamaz.

Tekellere ve onların devletinin gücüne karşı, emekçi halkın diğer bölümünden soyutlanan işçi sınıfı, tek başına amacına ulaşamaz. Ve eğer güçlü ve kurnaz burjuvazi ona karşı halkın çoğunluğunu ayaklandırmayı başarırsa acı bir yenilgiye uğrar.

Basit bir sağduyu buna işaret eder ve tarihin en zor deneyimi

bunu kanıtlar. İşçi sınıfı için kaçınılmaz olan bağlaşıklardan söz ederken, Marks, "o olmadan solo'nun üzüntülü bir şarkı haline geleceği koro" diye söz ediyordu. 1848 Haziran'ı ve Paris Komünü bunu yeteri kadar kanıtladı.

Bölünmüş bir işçi sınıfına karşı orta sınıflara dayanmayı başardığı içindir ki, Hitler, Almanya'da faşizmi

dayatabilmiştir. Trajedilere maloldukları için unutmaya hakkımız olmayan dersler vardır.

Oysa işçi sınıfına gerekli olan bağlaşıkları, halkın tüm çalışan katmanlarına saldırarak, tekeller kendileri sağlamayı yükleniyorlar.

Bununla birlikte, işçiler ve örgütleri de bu bağlaşıkların kurulabilmesi ve yaşayabilmesi için gerektiğinde kendi

paylarına düşeni yapmak zorundadır.

Gerçekte henüz bilincinde olmasalar bile nüfusun büyük çoğunluğunun sosyalist bir toplumdan çıkarları vardır. Onları bu konuda ikna etmek gerektir. Bu sorun bir kenara itilemez.

Zaten, tekellerin ve kişisel iktidarın kurbanı olan tüm emekçi katmanların bu egemenlikten kurtulmada ve köklü demokratik değişimleri

gerçekleştirmekte çıkarları var. İşte onları işçi sınıfı ile birleştirmenin somut temeli.

Onlardan, yalnızca işçi iktidarını mı, yoksa, yıkmanın yanında sonradan birlikte kurmak için de kaçınılmaz olan bu birliği temel alan halkçı, demokratik bir ortak iktidarı kurmak için savaşımlarını ve bunu yapmalarını mı isteyebiliriz?