mahsul ile ilgili sözler

Bu yeri neden yıkıyorsun, neden yarıyor dağıtıyorsun?

Adam dedi ki:

A ahmak, yürü git, benimle uğraşma! Sen, yapılmayı yıkılmada bil. Bu yer, böyle çirkin ve yıkık bir hale gelmedikçe nasıl olur da gül bahçesi, buğday tarlası haline gelir. Düzeni alt üst olmadıkça nasıl olur da bostanlık, ekinlik olur; Mahsul ve meyve yetişir? Yarayı neşterle

deşmedikçe iyileşir onulur mu hiç?

1875’te, 27 milyon ton ağırlığındaki trilyonlarca çekirge Amerikan Orta-Batısı boyunca yaklaşık 520 bin kilometre kareye (Kaliforniya’dan daha büyük bir alan) üşüştü ve her şeyi yedi, her gün 2.5 milyon insanın yiyeceğinin eşdeğerini tüketerek. Verimli bahçeler ve koca tarlalar dolusu bereketli mahsul birkaç saat içinde çorak çöllere dönüştü. Aileleri ve

onların çiftlik hayvanlarını idame ettirmek için gerekli olan mahsulat, yaklaş makta olan kış için hiçbir geçim imkânı bırakmadan yok edildi. Çekirgeler, çit direklerini ve evlerin boyalarıyla dış cephe kap lamalarını yediler. Canlı koyunların sırtlarındaki yünleri ve dışarıda çamaşır iplerinde bırakılan giysileri yediler.

İskelenin hemen yanı başında birçok hububat, zahire ve muhtelif meyveler yerde durmakta, ve sürü ile güvercinler, serçeler, gelen geçenlerden hiç ürkmeden, mal sahibinden de asla çekinmeden doyuncaya kadar bu nimetlerden faydalanırlardı. Türkler bu konuda acaip ve anlaşılmaz bir kayıtsızlık içindedirler. Mallarını yiyen, dağıtan bu mahluklara kıyamazlar, hatta bırakın

öldürmeği, kimsenin bu kuşları kovalamasına dahi razı değillerdir. Büyük bir tevekkülle, "bu hayvanların da canı yok mu?" diye sorarlar, "Allah isterse gelecek sene daha bol mahsul alınz, daha çok kazanırız" diye ilave ederler.