Dumanlı dağlar ihanet kokar
Bulut İç çekerek bu yüzden ağlar..
Eylül geldiğinde aşk düşer bu topraklara.
Eylül geldiğinde damla damla aşk yağar yalnızlığımıza.
Eylül geldiğinde hüzün kokar bu sokaklar.
Eylül geldiğinde sevdiğin olur yaşadığın şehir.
Seveceksen eğer, eylülde seveceksin mesela ama helal bir sevda olacak aşkın.
“Dokunduğumuz her şeyi sevgi kokar bizim.”
Var mıdır her şehirde
Toprağı senin
Seni benim kadar sevenler?
Kuşlara hayran hayran bakanlar?
Kaybettiklerini arayanlar?
Her şehrin
Hasret kokar mı
Sevdaları?
Benzer mi kokar zarfa kapatıldığında
Arzularla dalından usulca araklanmış
Gül ve papatya
Yokluğunda en cok yalnızlığım şiir kokar sevdiğim
YAĞMUR VAR SEN YOKSUN
yağmur var,
sen yoksun...
yağmur sonrası,
sanmam ki toprak koksun...
hüzün kokar muhtemelen,
özlem kokar,
sitem kokar...
az buz değil hem de,
en az bir ton kokar...
önüm arkam,
üstüm başım kokar...
merdivendeki beyaz mermer,
avludaki kara beton kokar...
semt öfke,
şehir hışım
kokar...
şarkı parça,
şiir bütün kokar...
ağzım anason yine,
ellerim tütün kokar...
hayalinle yüz yüze gelir,
yüzleşiriz yağmur dinince...
metrekareye yüz metreküp yara düşer,
yüz metreküp sancı,
yüz metreküp gözyaşı...