... bütün kadınların yüzlerinde, hareketlerinde ise: "Aman ya Rabbi, ne zaman bitecek!" diyen bir ifade vardı; ve bununla bu geceyi değil, bu hayatlarını da değil, her şeyi, ama her şeyi kastettikleri besbelli idi.
Sadece, onların sonsuzluktan kastettikleri gerçek değil ; bir kopuş, bir an...
“İnsanlar seni seviyorum der ama aslında kastettikleri , yalnızımdır.”
Ötekilerin davranışlarının anlamı, kendilerinin bunlarla ne kastettikleri değil, kendilerinin anladıkları haliyle bunların bizim için taşıdığı anlamdır. Dolayısıyla, anlamın bütün boyutlarında, bir edimin hem onu icra edenler için hem de bizim için taşıdığı anlam yürürlüktedir.
..mit doğal bir olgunun uygar olmayan bir zekâ tarafından açıklanmasıdır. Bir alegori ya da özel bilgi gerektiren bir sembol değildir, zira mitlerde o dönemdeki ilkel bilimin kalıntılarını arama çabası boşunadır. Mitler sadece bir açıklamadır. İlkel insanlar alegori ile sürdürebilecekleri derin bir bilime sahip değillerdi, ayrıca bu insanlar sade bir dil, ifade etmeye
çalıştıkları şeyleri anlatmaya yetecekken bilmecelerle konuşacak bilim adamları da değillerdi. Şundan emin olabiliriz ki, zekâları bizim zekâmız gibi işliyordu ve ok atan bir güneş tanrısından bahsettiklerinde kastettikleri sadece buydu.