Birden fazla ölmeyi bilenlere zaman yok. Zaman, üzerimde titreyen hüzün. Zaman, kalbimdeki ürperti.
yıldım korkusundan da umudundan da aşkın
sonsuz bir huzur istiyorum
bir yenisini eklemeyeceğim kalbimdeki özleme
bitimsiz bir huzur istiyorum
Kendi maksadımı bir türlü anlayamamıştım. Mazeretler bulmaya çalıştım. Kalbimdeki yarayı kara bir felsefeyle örtmeye çabaladım. 
Bana büyük bir aşk hayal et deselerdi; inan bu kadarını hayal edemezdim. Kalbimin bu sevgiyi içine sığdırmakta güçlük çektiğini hissediyorum. Kalbim, sevgini içine sığdıramayacak kadar küçük kalıyor. Kalbimdeki aşkın, hani denize taş atarsın ilk halka küçüktür, sonrakiler giderek büyür büyür... İşte o en büyük haline gelene kadar büyüyor kalbimde.
İntikam alabilirsem kalbimdeki yaranın iyileşeceğine inanmıştım. Fakat şimdi bu yara daha da derinleşti. İntikam alabilirsem geçmişi unutup yeni bir hayata adım atabileceğimi sanmıştım. Ama benim için yeni bir hayat olmayacak. Bu benim son günüm.
İntikam alabilirsem kalbimdeki yaranın iyileşeceğine inanmıştım. Fakat şimdi daha da derinleşti.
İntikam alabilirsem geçmişi unutup yeni bir hayata adım atabileceğimi sanmıştım. Ama benim için artık yeni bir hayat olmayacak.
Bu benim son günüm.
Tanrı aşkına... Bu intikamın ne anlamı vardı ki!?
Ama şu an için, dayanma gücümü kalbimdeki ateşten alıyorum... Seni özlüyorum. Seni düşünüyorum ve öpüyorum.
